“അപ്പം കുഞ്ഞുമോന് എപ്പഴേലും ബിരിയാണി കഴിക്കണം എന്ന് തോന്നിയാലോ? എന്തേരെ എന്നുവെച്ചാ ഒരാള് എന്നും കഞ്ഞി മാത്രം കഴിക്കുന്നെ?”
ഗീതിക തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“എന്നുവെച്ചാ എപ്പഴേലും നിന്നെ അവന് ഞെക്കാനും പിടിക്കാനും ട്രൈ ചെയ്താലോ എന്നാണോ അതോ നിന്നെ ശരിക്കും ഊക്കാന് വന്നാലോ എന്നാണോ?
“എങ്ങനെ ആയാലും…’
“അവന് വിവരം അറിയും!”
ചാക്കോയുടെ സ്വരം ഭീഷണമായി.
“അവനറിയാം എന്നെ! അറിഞ്ഞോണ്ട് അവനങ്ങനെ ചെയ്യാന് മുതിരൂംന്ന് ഞാങ്കരുതുന്നില്ല. എന്തേലും ബലം പിടിച്ച് അവന് നിന്നെ ചെയ്യാന് നോക്കിയാ എന്നോട് പറഞ്ഞോണം! കേട്ടോ! ങ്ങ്ഹാ!”
“ബലം പിടുത്തം ഒന്നുവല്ല”
അവള് പരിഹസിക്കുന്ന സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു.
“ബിരിയാണിയ്ക്ക് പാവം പടിച്ച ഒരുത്തനെ തീറ്റണം എന്ന് തോന്നിയാലോ?”
ഗീതികയ്ക്ക് അത് മുഴുവനാക്കാന് കഴിയുന്നതിന് മുമ്പ് കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ വേഗത്തില് അവളുടെ നേര്ക്ക് വന്ന് അവളുടെ മുടിയ്ക്ക് കുത്തിപ്പിടിച്ച് ഭിത്തിയോട് ചേര്ത്ത് അമര്ത്തി.
“അഹഹ ..ഓഹ്ഹ!!”
അവള് കിതച്ചു.
“വി…വിട് ..എ … നി ..എനിക്ക് വേദനി ..വേദനിക്കുന്നു…”
അവള് ചുമച്ചു.
“മാഡം!”
അയാള് ചൂണ്ടു വിരല് അവളുടെ കണ്ണുകള്ക്ക് നേര്ക്ക് ഉയര്ത്തി.
“മേലാല്…മേലാല് …ഇതുപോലെ ഒരു കാര്യം തമാശയ്ക്കായിപ്പോലും പറഞ്ഞാല്…!!”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് പിടിവിട്ടു.
ഗീതിക ചുമച്ചുകൊണ്ട് കസേരയില് ഇരുന്നു.
അവള് ശരിക്ക് കിതയ്ക്കുനുണ്ടായിരുന്നു.
“നമ്മള് ഇപ്പം ഫാര്യയും ഫര്ത്താവും പോലെയ കഴിയുന്നെ! താലി കെട്ടീല്ല എന്ന ഒറ്റ ഡിഫറന്സെ ഒള്ളൂ. അതുകൊണ്ട് എന്നെ ചതിക്കുവോ പറ്റിക്കുവോ എന്ന് എന്തേലും വിചാരം ഒണ്ടേല് ആ വെള്ളം അങ്ങ് വാങ്ങി വെച്ചാല് മതി! തമാശയ്ക്ക് പോലും! എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. കേക്കണോ മാഡത്തിന് അത്? നിന്റെ കെട്ട്യോന് വരുന്നത്. അയാള് നിന്റെ കൂടെ താമസിക്കുന്നത്. നിന്നെ ഊക്കുന്നത്. പക്ഷെ…”
അയാള് പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോള് എനിക്ക് ഭയവും ആകാംഷയുമായി.
എന്തൊരു മനുഷ്യനാണ് ഇയാള്?
“…പക്ഷെ അയാള് നിന്റെ കെട്ട്യോനായിപ്പോയില്ലേ? വേറെ വഴിയില്ലല്ലോ. അത്കൊണ്ട് അതങ്ങ് ഞാന് സഹിക്കും. പക്ഷെ കുഞ്ഞുമോനോടോ വേറെ ആരേലുമായോ നീ ഡിങ്കോള്ഫിയായി എന്നറിഞ്ഞാല് …ആ ..എന്റെ കൈക്ക് പണിയൊണ്ടാക്കല്ല്!”