കേട്ടോടാ മൈര് ചെറുക്കാ. കേട്ടോടാ മൈര് കള്ളാ. കേട്ടോടാ മൈര്…വികാരാവേശത്താല് അശ്വതി വിരലുകള് പൂറിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കി. കേട്ടോടാ മൈര് പൂറാ…കേട്ടോടാ മൈര് പൂറിമോനേ…കേട്ടോടാ മൈര് കുണ്ണേ…ഓ…ഒഹ്ഹ്ഹ..ആവൂ .ഹം ഹം അമ്മേ…ആഹ്ഹ്ഹ…സ്ഫോടനം നടക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ അവള് വിരല് പൂറില് നിന്നെടുത്തു. വേണ്ട..കണ്ട്രോള് അശ്വതി. ഇപ്പം തേന് മുഴുവന് ഊറ്റിക്കളയണ്ട. ക്ഷീണം വരും. ഇനി നടുവൊടിയുവോളം ഓടിനടന്ന് ജോലി ചെയ്യേണ്ടതാ. കാര്യം പതിനയ്യായിരം കിട്ടുന്നുണ്ടെങ്കിലും അന്പതിനായിരത്തിന്റെ ജോലിയാണ് നീ ചെയ്യുന്നത്.
അശ്വതി ബാത്ത്റൂമില് നിന്ന് പുറത്തു കടന്നു. പെട്ടെന്നാണ് പിമ്പിലെ സ്റ്റോര് റൂമില് പുതിയ സാമ്പിള് മരുന്ന് കണ്സല്റ്റിംഗ് റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുവരണമെന്നു തലേ ദിവസം ഡോക്റ്റര് പറഞ്ഞത് അവള് ഓര്ത്തത്.
അവള് കെട്ടിടത്തിന്റെ പിമ്പിലെ സ്റ്റോര് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെയെത്തി അവള് പെട്ടെന്ന് നിന്നു. ഗസ്റ്റ് റൂം പോലെ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു മുറി സ്റ്റോര് റൂമിന്റെ തൊട്ടടുത്തുണ്ട്. അവിടെ നിന്ന് അസ്പഷ്ട്ടമായി എന്തെങ്കിലും ശബ്ദങ്ങള് കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ? ഉണ്ടല്ലോ. ആരോ കരഞ്ഞു നിലവിളിക്കുന്നത് പോലെ. ഇന് പേഷ്യന്റ്റ്സിനെ ഡോക്റ്റര് അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യിക്കാറില്ലല്ലോ. ഈശ്വരാ, ഏതോ രോഗി വേദനകൊണ്ട് നിലവിളിക്കുകയാണ്. അവള് വാതില്ക്കലേക്ക് കുതിച്ചു.
“ഡോക്റ്റര്..ഫാസ്റ്റ്…ഹാര്ഡ്…”