“ചേച്ചി നിക്ക്, പോകല്ലേ,” രഘു ഓട്ടോ നിര്ത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “രാജന് ചേട്ടന് ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ? അതിനു ചേച്ചി എന്നെത്തിനാ ഇത്ര അപ്സെറ്റാവുന്നെ?”
അശ്വതി അതൊന്നും കേള്ക്കാന് കൂട്ടാക്കാതെ മുമ്പോട്ടോടി. ഭാഗ്യത്തിന് സഞ്ജീവനിയുടെ അല്പ്പദൂര ത്തയായിരുന്നു ഓട്ടോ നിന്നത്. ഭാഗ്യത്തിന് അധികം രോഗികള് എത്തിയിട്ടില്ല എന്ന് കോമ്പൌണ്ടിലേക്ക് കയറവേ അവള് കണ്ടു. തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള രോഗികളുടെ കാഴ്ചപ്പാടെന്താണെന്ന് അവരുടെ ബഹുമാനപുരസ്സരമുള്ള നോട്ടം കാണുമ്പോള് അറിയാം. അവള് ആശ്വാസത്തോടെ അകത്തേക്ക് കയറി. ഭാഗ്യം. ഡോക്റ്റര് ഇനിയും റെഡിയായിട്ടില്ല. അവള് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറി.
മൂത്രമൊഴിക്കാന് കമ്മോഡില് കവച്ചിരിക്കവേ, അദ്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു കാര്യം അവള് അറിഞ്ഞു. തന്റെ പാന്റ്റീസ് നനഞ്ഞ് കുതിര്ന്നിരിക്കുന്നു. ഇതെങ്ങനെ സംഭവിച്ചു? ഈശ്വരാ, രാജന് എന്ന താന് ശരിക്ക് കണ്ടിട്ട് കൂടിയില്ലാത്ത മനുഷ്യന്റെ കൈത്തലം തന്റെ തുടയില് അമര്ന്നിരുന്നപ്പോള്, രഘുവിന്റെ പ്രശസാ വാക്കുകളും തന്റെ മാറിലേക്കുള്ള രാജന്റെ നോട്ടവും തന്റെ ശരീരത്തെ ചൂട് പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. അല്ലെങ്കില് എന്ത് കൊണ്ടാണ് തന്റെ രഹസ്യഭാഗം ഇങ്ങനെ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നത്? മൂത്ര മൊഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവള് പൂറിതളിന്മേല് സ്പര്ശിച്ചു. ഹാആവൂ!!! എന്തൊരു സുഖം! നീരുറവയില് തൊടുന്നപോലെ. നാട്ടിലെ ഏറ്റവും വഷളന്മാരിലൊരാളായ രഘുവിന്, രാജന്, തന്നെ ഇങ്ങനെ ഉണര്ത്താന് കഴിവുണ്ടെങ്കില് നല്ല സുഭഗനായ, സുന്ദരനായ ഒരു പുരുഷന് തന്നെ എത്രമാത്രം വികാരവതിയാക്കാന് കഴിയും! അവള് സാരിയുയര്ത്തിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടു കമ്മോഡില് നിന്നെഴുന്നേറ്റു. മുമ്പിലെ കണ്ണാടിയില് നോക്കി. ആദ്യമായി സ്വയം കാണുന്നവളെപ്പോലെ നിര്ന്നിമേഷയായി അവള് സ്വയം നോക്കി.