അനന്തു ആകെ ദേഷ്യത്തിൽ ആയി കാരണം ഞങ്ങൾ പത്തനംതിട്ട ജില്ലയാണ് അവൻ പഠിക്കുന്നത് കൊല്ലം ജില്ലയിലും അവന്റെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത നിരാശയും ദേഷ്യവും ആയി.
അവൻ : അമ്മേ ഈ മഴയത്ത് ഇവർക്ക് അവധി തന്നുകൂടെ മഴ നനഞ്ഞ് എന്നും ഈ പോയിവരവ് പറ്റണില്ല..
ഞാൻ : എങ്കിൽ എന്റെ മോൻ കളട്രേക്റ്റിലേക്ക് ഒരു കത്തയ്ക്ക്.
അവന്റെ ദേഷ്യം ഒന്നുകൂടി കൂടി..
ഞാൻ : മോനെ നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടങ്കിൽ നീ നാളെ പോകേണ്ട ഒരുദിവസം പോയില്ല എന്ന് വച്ച് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല എന്തായാലും ഇനി കുറച്ചു ദിവസം നൗഫൽ കാണില്ലല്ലോ
അവൻ : ഏയ് ഇതുവരെ ഞാൻ ആപ്സെന്റ് ആയില്ല അത് മാത്രം അല്ല പോകാതിരുന്നാൽ ആ ദിവസം ഉള്ളത് കൂടി അടുത്ത ദിവസം ചെയ്യേണ്ടിവരും ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം.
ഞാൻ : നിന്റെ ഇഷ്ടം.
ഞങ്ങൾ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..
അവനിൽ ഒരു ഭാവവ്യത്യാസവും ഇല്ല. ഇനി ഇവൻ പാന്റീസ് കണ്ടാകാണില്ലേ. ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു.
കഴിച്ചുകഴിഞ്ഞ് അവൻ നോട്ട് എഴുതാൻ ഉണ്ടന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് പോയി എന്നോട് അധികം സംസാരിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല എന്നാൽ ഇന്നലെ ഉണ്ടായപോലെയുള്ള പെരുമാറ്റം അല്ലതാനും അവൻ എന്നോട് നോർമൽ ആയി ആണ് പെരുമാറിയത്.
ഞാൻ ആകെ ഒരു ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ആയിരുന്നു..
പിന്നീട് ജോലി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് എന്റെ പതിവ് കുളിക്കും ശേഷം ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു ഒരുപാട് സമയം അതിക്രമിച്ചിട്ടും എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ല അവനിൽ യാതൊരു ഭാവവ്യത്യാസവും ഉണ്ടാകാത്തത് എന്താണെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് എന്നെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്തായാലും അവന്റെ റൂംവരെ പോയി നോക്കാം..ഞാൻ അവന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു മുകളിലെത്തി ഡോർ പൂട്ടിയിരിക്കുകയാണ് ഞാൻ താക്കോൽ ദ്വാരത്തിലേക്ക് നോക്കി അകത്തു ലൈറ്റ് ഓൺ ആണ്.
ഞാൻ ആ താക്കോൽ ദ്വാരത്തിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി അവൻ ടേബിളിൽ ഇരുന്ന് എന്തോ എഴുതുകയാണ്. ഞാൻ എന്റെ നോട്ടം കട്ടിലിലേക്ക് മാറ്റി അതിൽ എന്റെ പാന്റീസ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഇനി അവന് എന്നിൽ താൽപ്പര്യം കാണില്ലേ.. അവന്റെ മനസ്സിൽ ഇനി ഇത് ഒരു തെറ്റായ പ്രവർത്തി ആണെങ്കിലോ ഞാൻ ആകെ നിരാശയിൽ താഴേക്ക് നടന്നു..മനസ്സിൽ ഒന്നും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല ഞാൻ എന്നേ സ്വയം പഴിച്ചു.