പിന്നീട് ഉറക്കത്തിൽ പലപ്പോഴും മനോജിന്റെയും മിനിയുടെയും സീൽക്കാരം കേട്ടെങ്കിലും അവൾ പ്രതികരിക്കാൻ നിന്നില്ല..
ഗർഭിണിയായതിനാൽ തനിക്കോ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ല മനോജേട്ടൻ അങ്ങനെ എങ്കിലും സുഖിച്ചോട്ടെ എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു സ്വാതിക്ക്…
ഒപ്പം എവിടെ പോയാലും മനോജ് അവളിലേക്കും തിരികെവരുമെന്ന അമിതആത്മവിശ്വാസവും..
പക്ഷെ അവളുടെ ആ തീരുമാനത്തിനു വലിയ വിലകൊടുക്കേണ്ടിവരുമെന്ന് അവൾ കരുതിയില്ല…
മാസങ്ങൾ മാറ്റമില്ലാതെ കടന്നുപോയി..സ്വാതിക്ക് ഇപ്പോൾ എട്ടാം മാസം… അവൾ അമ്മുമോളിലേക്കും.. അവളുടെ കുഞ്ഞിലേക്കും ശാരീരിക ബുദ്ധിമുട്ടുകൊണ്ട് ഒതുങ്ങേണ്ടി വന്നു..
അന്ന് കണ്ടതിൽ പിന്നെ സ്വാതി ഋഷിയെ പിന്നീട് കണ്ടിട്ടില്ല…. ഇടക്ക് കുഞ്ഞിന്റെ അനക്കം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ.. കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛന്റെ സ്പർശനങ്ങൾ അവളുടെ പെൺമനസ് ആഗ്രഹിച്ചപ്പോളൊക്കെ അവൾ അതിനെ അടക്കി നിർത്തി…..
സ്വപ്നത്തിൽ പലപ്പോഴും അവളിലെ പെണ്ണിനെ ഉണർത്തി ഭോഗിക്കുന്ന ഋഷിയുടെ വേഴ്ച്ചകൾ കടന്നുവരുമ്പോൾ..പലപ്പോഴും സ്വയം വിരലിട്ട് അന്നേരം ഉണ്ടാകുന്ന കാമതീക്ഷണതയെ അവൾ അടക്കി….
ഇതിന്റെ ഇടക്ക് മനോജിന് നല്ല മാറ്റം ഉണ്ടായിരുന്നു… ഋഷിയുടെ സഹായംകൊണ്ട് നല്ല ചികിത്സ കിട്ടിയതിനാൽ…അവൻ പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു….
പിന്നിൽ സ്വാതി ഇല്ലെങ്കിലും മിനി എപ്പോഴും മനോജിന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു…
“എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഏട്ടാ… “ഒരുദിവസം സ്വാതി മനോജിനോട് ചോദിച്ചു
“നല്ല മാറ്റമുണ്ട്..”. അതുമാത്രം പറഞ്ഞു മനോജ് മിനിക്കുനേരെ തിരിഞ്ഞു..
“സലജെ എന്നെയൊന്നു പിടിച്ചെ”
സലജ ഓടി വന്നു മനോജിനെ താങ്ങി…
സ്വാതി ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. മനോജിന്റെ മാറ്റം… അവൻ ഇപ്പോൾ അവളോട് തീരെ അടുപ്പമില്ലാതെയായിരിക്കുന്നു … അത്യാവശ്യത്തിനു മാത്രമായി അവളോട് സംസാരം… എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാലും മറുപടി ഒന്നോ രണ്ടോ വാക്കിലൊതുക്കും…
ഇപ്പോൾ എന്തിനും ഏതിനും മനോജിന് സലാജയെ മതി….
“എന്റെ തീരുമാനങ്ങൾ തെറ്റായിരുന്നോ…” അവൾ ഇടക്ക് ഓർക്കും..
ഇരുവരും സ്വാതിയുടെ മുന്നിൽ ആട്ടമാടുമ്പോൾ അവൾ ഒന്നും അറിയാത്തതുപോലെ ഭാവിച്ചു
സ്വാതി മാസചെക്കപ്പിനു പോയിവന്നതായിരുന്നു…
തിരികെ വരുമ്പോൾ സ്വാതി വീടിന്റെ പുറത്തൊരു ടാക്സി കണ്ടു.. അവൾ സംശയത്തോടെ അകത്തേക്കുകയറി….