Posted by
ആലീസേ… ഞാൻ ഇനി നിൽക്കുന്നില്ല…പോകുവാ
എന്നും പറഞ്ഞ് മോനാച്ചൻ കട്ടിലിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ഷർട്ടും പാന്റും എടുത്തു ധരിച്ചു. ആലിസ് അവനു പുറകെ എഴുന്നേറ്റു. അവളും തറയിൽ നിന്നും തുണിയെടുത്ത് ധരിച്ചു. മോനാച്ചൻ അവളെ നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി. പുറകെ ആലിസും. നടക്കുമ്പോൾ പ്രാണൻ പോകുന്ന വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു അവൾക്ക്, തുടയിടുക്ക് കൂട്ടിമുട്ടുമ്പോൾ വേദന സഹിക്കാനാവുന്നില്ല. ഒരു വിധത്തിൽ അവൾ നടന്നു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ രണ്ടുപേരും പടികളിറങ്ങി താഴെയെത്തി.
മോനാച്ചാ…
ആലിസ് വിളിച്ചു
മോനാച്ചൻ : എന്തോ
ആലീസ് : ഈ വിഷയം നമുക്കിടയിൽ മാത്രം നിൽക്കണം, വേറൊരാൾ ഇതറിയാൻ ഇടവരരുത്
മോനാച്ചൻ : ആലിസിനു എന്നെ വിശ്വസിക്കാം, തല പോയാലും ഞാൻ ആരോടും പറയില്ല
ആലിസ് : ഇതൊരു പ്രേമമായി കാണേണ്ട.. അതെനിക്കും നിനക്കും ദോഷം ചെയ്യും
മോനാച്ചൻ : മ്മ്.. എനിക്കറിയാം…ആലിസ് അതൊന്നും ഓർത്തു ടെൻഷൻ അടിക്കേണ്ട
മോനാച്ചൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് കതകു തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. എന്തായാലും പ്രേമം കാണിച്ച് അവറാന്റെ തോക്കിനു പണിയുണ്ടാക്കാൻ തല്ക്കാലം അവനു താൽപ്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു.
മോനാച്ചാ….
മുറ്റത്തു ഇറങ്ങിയ അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി,
പ്രതികാരം ഇഷ്ടമായോ ???
മോനാച്ചൻ : ആയോന്നോ…. ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായി ഇനിയും പ്രതികാരം ചെയ്യുവാൻ അവസരം തന്നാൽ മതി
ആലിസ് : അതിനിനിയും സമയം ഉണ്ടല്ലോ
അവൾ അവനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് ഒരു ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു കേട്ടു. ജോസിന്റെ സ്പ്ലണ്ടർ ആയിരുന്നത്. അവൻ മോനാച്ചന്റെ അരികിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി അവനെയും ഉമ്മറത്ത് നിൽക്കുന്ന ആലീസിനെയും മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ട് അവൻ ബൈക്കിൽ നിന്നുമിറങ്ങി.
നീയെന്താ ഈ സമയത്തു ഇവിടെ ???
ജോസ് ഒരൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ മോനാച്ചനോട് ചോദിച്ചു
ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട് വന്നതാ അവൻ
മറുപടി പറഞ്ഞത് ആലിസ് ആയിരുന്നു.