അയ്യോ ചേച്ചി…. ഇതൊക്കെ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ആകുമെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞോ… എന്നോടും ചേട്ടായി ഇന്നലെ രാത്രിയാ പറഞ്ഞത്.. നിമ്മി ചേച്ചിയെ നോക്കണേ എന്ന്…
ആൽബി അങ്ങനെയാ…. എന്തായാലും ഞാനൊന്ന് പോയിട്ട് വരാം… എല്ലാരേയും ഒന്ന് കാണാല്ലോ…..
ശെരി.. ചേച്ചി എന്നാൽ പോയി ഒരുങ്ങിക്കോ… ഇവിടത്തെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം….
അതും കേട്ട് ചേച്ചി അടുക്കളയിൽ നിന്നും പിൻവാങ്ങി… ആ വലിയ വീടിന്റെ അടുക്കളയിലെ അവകാശം എനിക്ക് നൽകിയത് പോലെ തോന്നി…. ഞാൻ ചുറ്റുമോന്നു നോക്കി…. ഞാൻ താമസിക്കുന്ന വീടിന്റെ പകുതി വലിപ്പമുണ്ട് അടുക്കളയ്ക്ക്… ഇതിൽ ഇല്ലാത്ത ഉപകരണങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല…. പക്ഷേ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നത് ഈ രണ്ട് കൂട്ടം കറിയും കൂട്ടി ചോർ കഴിക്കാൻ എന്തിനാ ഇത്രയും വലിയ അടുക്കളയെന്നാ….
അതുമിതും ചിന്തിക്കാതെ ഓരോന്ന് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു…. ഇടയ്ക്ക് കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേൾക്കുമ്പോ ചെന്നു പാൽ കൊടുക്കും എന്നല്ലാതെ മറ്റരാവശ്യത്തിനും ആ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല…. പതിയെ അച്ചായനെ വെറുക്കുന്നതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ കൂടിയെന്ന് തോന്നി……
ചേച്ചിക്ക് പോകാനുള്ള സമയം ആയി വരുന്നു… നേരം വെളുത്ത് ഇത്രയും നേരമായിട്ടും എന്റെ കണ്ണുകൾ തിരഞ്ഞ ആ രൂപത്തെ ഞാൻ കണ്ടില്ല…. ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു നഷ്ടം ഫീൽ ചെയ്തു എന്നതൊഴിച്ചാൽ ആ നിമിഷം ഞാൻ വളരെ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു..
എന്റെ പുതിയ അടുക്കളകാരി തിരക്കിലാണോ…
തോരന് പയർ അരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് ആ ചോദ്യം കേട്ടത്…
ഞാൻ മെല്ലെയോന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി…. അടുക്കള വാതിലിൽ ചാരി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചേട്ടായി നിൽക്കുന്നു…. ക്രീം നിറത്തിലെ ഷർട്ടും അതിന്റെ തന്നെ കരയുള്ള മുണ്ടും… ആഹാ എന്താ ഭംഗി….
എന്തേ.. എന്നെ കളിയാക്കാൻ വന്നതാണോ…
അല്ല മാഡം…. ചുമ്മാ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാൻ വന്നതാ… ഇന്ന് തമ്മിൽ കണ്ടില്ലല്ലോ…
കണ്ടിട്ടെന്തിനാ ചേട്ടായീ…
നിനക്കറിയില്ലേ… എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ ഇഷ്ടാണെന്ന്…
ഓഹോ… അതെപ്പോ തുടങ്ങി…