Posted by പെട്ടെന്ന് ശില്പ പാഞ്ഞു വന്ന് രുദ്രിന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന വൃന്ദയെ കയ്യിൽപിടിച്ചു വലിച്ച് മുന്നിലേക്ക് നിർത്തിയിട്ട് അവളുടെ കവിളിലേക്ക് തല്ലാനായി വലതുകൈ ആഞ്ഞു വീശി, വൃന്ദ പേടിച്ച് കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെയടച്ചു തല്ലാനോങ്ങിയ കൈ പാതിയിൽ വച്ച് രുദ്ര് തടഞ്ഞു, വൃന്ദ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ പോര്കോഴികളെപ്പോലെ നിൽക്കുന്ന ശില്പയെയും രുദ്രിനെയുമാണ് കാണുന്നത്
“ഹാ… തല്ലാൻ വരട്ടെ… അതിനു മുൻപ് എന്തിനാ തല്ലുന്നതെന്ന് പറ…”
രുദ്ര് തെല്ല് പരിഹാസത്തോടെ ശില്പയോട് ചോദിച്ചു,
“തല്ലുകല്ല…കൊല്ലും ഞാനിവളെ…”
ശില്പ വീറോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വീണ്ടും വൃന്ദയ്ക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു
“തൊടില്ല നീയിവളെ… നീയന്നല്ല ഒരുത്തരും… ഇവൾ എന്റെ പെണ്ണാണ്… ഈ രുദ്രിന്റെ ജീവൻ… അവളെ നീ നുള്ളി വേദനിപ്പിച്ചൂന്ന് ഞാനറിഞ്ഞാൽ, കൊത്തിയരിഞ്ഞുകളയും ഞാൻ…”
വല്ലാതെ മുറുകിയ മുഖത്തോടെ രുദ്ര് ശിൽപയുടെ കൈ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു, ശില്പ ഒരു നിമിഷം അവന്റെ മുഖത്ത് ഉറ്റുനോക്കി പല്ലുകടിച്ചു
“എന്നാൽ നീയൊന്നറിഞ്ഞോ… നീ എന്റെയാണ്… ഈ ശിൽപയുടെ… ഒരുത്തിക്കും കൊടുക്കില്ല നിന്നെ ഞാൻ… ഈ ശില്പ ഒന്നാഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ടെൽ അത് നടത്തിയിരിക്കും…”
ശില്പ രുദ്രിന്റെ ബനിയനിൽ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു ഭ്രാന്തിയെപ്പോലെ മുരണ്ടു,
അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വൃന്ദയും രുദ്രും ഒരു നിമിഷം തറഞ്ഞു നിന്നുപോയി,
ഒരു വല്ലാത്ത ചിരിയോടെ രുദ്ര് രണ്ട് കൈകളും ബലമായി പിടിച്ചുമാറ്റി
“പ്ഫാ… നീയാരാടി ചൂലേ… നിന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ് കൊള്ളാലോ… എന്നാ നീയും കേട്ടോ… ഈ രുദ്രിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരേ ഒരു പെണ്ണേ ഉള്ളു, അത് ഈ നിൽക്കുന്ന ഇവളാണ്…”
കരഞ്ഞുകൊണ്ട് നിന്ന വൃന്ദയെ അവൻ പിടിച്ച് മുന്നിലേക്ക് നിർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അത് നിന്റെ മോഹം മാത്രമാണ്… ഈ ശില്പ മോഹിച്ചിട്ടുള്ളതൊന്നും ഇന്നേവരെ നേടാതിരുന്നിട്ടില്ല… അതിൽ ഏറ്റവും വിലപിടിച്ചതാണ് എനിക്ക് നീ… അപ്പൊ ഞാൻ നിന്നെ വിട്ടുകളയോ… ഈ നിക്കുന്നവളെ കൊന്നിട്ടായാലും നിന്നെ ഞാൻ നേടിയിരിക്കും…”
അവൾ വീറോടെ പറഞ്ഞു,
“നീയും നിന്റെ തന്തയും ഒരു നുള്ള് മണ്ണ് ഇവളുടെ ദേഹത്ത് ഇട്ടാൽ… പിന്നേ നീ രുദ്രിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം കാണും…”
രുദ്ര് പറഞ്ഞു നിർത്തി