പതിനെട്ടുകാരും വീട്ടമ്മമാരും [Appu]

Posted by

 

ഇതൊക്കെ പോരാതെ കുറച്ചു ദൂരം പോയാൽ കടൽ പ്രദേശം ആണ് … ഞാനും ഏട്ടനും ചിലപ്പോളൊക്കെ അവിടെപോയിരിക്കാറുണ്ട് നാട്ടിൽ ഉള്ളപ്പോൾ … കുറച്ചുവീടുകൾ ഉണ്ട് എന്നതൊഴിച്ചാൽ മത്സ്യബന്ധനവും അവിടെകാര്യമായിട്ടില്ല …

 

ഇടക്കിടക്ക് വന്ന് പോകുന്ന മാമന്റെ ഭാര്യയും അമ്മയും ഒഴിച്ചാൽ ഞാനും മകളും തനിച്ചാണ് വീട്ടിൽ … മാമന്റെഭാര്യ ആണെങ്കിലും പുള്ളിക്കാരിയുമായി ഞാൻ ഭയങ്കര കൂട്ടാണ് … ഉറ്റ സുഹൃത്താണെന്ന് പറയാം … എന്തുംപറയാനും ചോദിക്കാനും പറ്റിയ ഒരുറ്റ ചങ്ങാതി …

വീട് മാറിയത് കാരണം ആദ്യമൊക്കെ എല്ലാർക്കും എതിർപ്പാണെങ്കിലും എനിക്കും ഏട്ടനും അതൊരുപ്രശ്നമായിരുന്നില്ല …. പിന്നെ അവരും പറച്ചിൽ നിർത്തി …

 

അത്യാവശ്യം കർക്കശ സ്വഭാവം ആയിരുന്നു എന്റേത് …

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചില കാര്യങ്ങളിൽ ഞാൻ നന്നായി ബുദ്ധിമുട്ടി …

വീട് സഹായത്തിനായി ഒരു ചെറിയ പയ്യനെ വെച്ചിരുന്നു … ശമ്പളം കുറവാണെന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ പോയി … വീണ്ടും ഒരുത്തനെ വെച്ചു … അവന്റെ നോട്ടം ശരിയല്ലാത്തതു കൊണ്ട് അവനെ പറഞ്ഞു വിട്ടു … ഈകാര്യങ്ങളൊക്കെ അറിയുന്ന ലേഖേച്ചി (മാമന്റെ ഭാര്യ ) ഒരിക്കൽ എന്നെ കുറച്ചൊന്നു ഉപദേശിച്ചു … ആഉപദേശമാണ് എന്റെ ജീവിതം ഇന്നത്തെ ഈ നിലയിലേക്ക് എത്തിച്ചത് …

 

” എടീ നിന്റെ ഈ മസ്സിൽ പിടുത്തം ഒക്കെ നിർത്തണം … സഹായത്തിന് ആളെ തന്നെ കിട്ടാൻ പാടുള്ളകാലമാണ് … അവരെ നില നിർത്തണം എങ്കിൽ ചില പൊടിക്കൈകൾ ഒക്കെ ഉണ്ട് … നമ്മൾ അവരെ കൊതിപ്പിച്ചുനിർത്തണം … ഇപ്പോൾ കിട്ടും ഇപ്പോൾ കിട്ടും എന്നവർക്ക് തോന്നണം … എന്നാൽ ഏതു ജോലി കിട്ടിയാലുംഅവർ നമ്മളെ വിട്ട് പോകില്ല … ”

 

ഇതുകേട്ട എനിക്ക് ഒന്നാകെ ഇളകി …

” ഓ … പിന്നെ … എന്നെ അതിനൊന്നും കിട്ടില്ല … എന്റെ മനസ്സിൽ സുധിയേട്ടൻ അല്ലാതെ ആരുമില്ല …”

 

” എടീ … അവന്മാർക് കിടന്നുകൊടുക്കാൻ അല്ലാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് …. പക്ഷെ ഇന്നെല്ലെങ്കിൽ നാളെ നമ്മളെകിട്ടണം എന്നൊരു തോന്നൽ അവന്മാർക്ക് വേണം …. പിന്നെ ശമ്പളം പോലും കൊടുക്കേണ്ടി വരില്ല …. അപ്പോളേക്കും സുധി ലീവിന് വരും അവന്മാർ പിന്നെ തനിയെ ഒഴിവാകും …”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *