വീടിന് ഒരുപാട് അകലെ അല്ലാതെ ഒരു കോളേജ് ഉള്ളത് രമ്യ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല… തനിക്ക് താല്പര്യം ഉള്ള വിഷയം അവിടെ ഇല്ലെന്നതാണ് അതിന് ഹേതുവായി പറഞ്ഞത്…
” പെണ്ണിന്റെ താളത്തിന് തുള്ളാൻ ഇവിടെ ആളുണ്ടായത് കൊണ്ടല്ലേ… ? മൂക്കിന് താഴെ ഒരു കോളേജ് ഉണ്ടായിട്ട് അവൾക്ക് പോരാത്രേ… നെഗളിപ്പ്…. അല്ലാതെ എന്താ… ? ”
പാർവതി ടീച്ചർ വലിയ വായിൽ വിളിച്ചു കൂവി…
” അവൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് അവൾ പഠിക്കട്ടെ… പഴയ കാലോന്നും അല്ല പാറുവേ…”
കള്ള ചിരിയോടെ ശങ്കരൻ കുട്ടി നായർ ഉര ചെയ്തു…
ആ കോളേജിനെ തള്ളാൻ രമ്യയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന കാരണം മറ്റൊന്നും ആയിരുന്നില്ല….,
“അതൊരു വിമൻസ് കോളേജാണ്… !”
പെണ്ണായ പാർവതി ടീച്ചർക്ക് പോലും കണ്ടാൽ അസൂയ തോന്നുന്ന ഷേപ്പാണ് രമ്യയുടെത്…
തൊടുക്കാൻ എന്ന പോലുള്ള മുലകളും.. ഫൈവ് ടൺ ചന്തിയും കാണുന്ന ചെറുപ്പക്കാർ അടങ്ങി ഇരിക്കുമോ എന്ന ആശങ്ക നെരിപ്പോട് പോലെ പാർവതി ടീച്ചറുടെ ഉള്ളിൽ നീറിപ്പുകഞ്ഞു…
………………
……………………… കുറഞ്ഞത് 200 കിലോ മീറ്റർ എങ്കിലും അകലെയാണ് രമ്യയുടെ കലാലയം…..
ഹോസ്റ്റലിൽ വേണം താമസിച്ച് പഠിക്കാൻ…
അഡ്മിഷൻ ദിവസം ശങ്കരൻ കുട്ടി സാറും ഉണ്ണിയേട്ടനും രമ്യയെ അനുഗമിച്ചിരുന്നു…
അഡ്മിഷൻ നടപടികൾ പൂർത്തിയായ നിലയ്ക്ക് ശങ്കരൻ കുട്ടി സാർ നേരത്തെ പോയിരുന്നു….
ഹോസ്റ്റലിൽ കൊണ്ടാക്കിയത് ഉണ്ണിയേട്ടൻ ആണ്…
” ചുള്ളൻ ചെറുക്കനെ ” കാണാൻ കിട്ടിയ അവസരം ക്യാമ്പസ്സിൽ അന്യത്ര ചിതറി നിന്നിരുന്ന പൂറികൾ പാഴാക്കിയതായി കണ്ടില്ല… !
ഏട്ടൻ എന്തായാലും അന്ന് ഇൻ ചെയ്യണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് ഞാൻ ആത്മാർത്ഥമായി കൊതിച്ചു പോയി…, പ്രത്യേകിച്ച് ജീൻസിൽ….
അത്രയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു, ഒരോ അവളുമാരുടെ ആർത്തി മൂത്ത നോട്ടം… “അവിടെ… ” എന്ന് കള്ളക്കണ്ണ് കൊണ്ട് രമ്യ കണ്ടു..