“ജാസൂമ്മാ ….”
“ഉം ….”
“അന്നങ്ങനെ പറ്റിപ്പോയതാ ട്ടോ ….”
“നി അതിനെപ്പറ്റി മിണ്ടണ്ട … ” അവൾ പറഞ്ഞു … ഷാനുവിന്റെ പുറത്ത് അവൾ കൈത്തലം ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു … സ്ലാബിലേക്ക് നടുവ് ചാരി നിന്ന അവളുടെ പുറത്ത് അവന്റെ കൈകളും തഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
ജാസ്മിൻ ടോപ്പിന്റെ ഷോൾഡർ ഭാഗത്ത് ഉരച്ച് മുഖം തുടച്ചു …
” ഇത്ര വല്യ കുട്ടി കരയാ … മോളി കാണണ്ട, അന്നെ കളിയാക്കും … ” ഷാനു അവളുടെ മാറിലെ ചൂടുപറ്റി അനങ്ങാതെ കിടന്നു ….
“കണ്ടാൽ വല്യ ധൈര്യവാനാ… ഇപ്പ ദേ …”
കണ്ണീർ കഴുകിക്കളഞ്ഞ കറ തീർന്ന മനസ്സോടെ പഴയ ജാസ്മിൻ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി ..
“ങ്ങോട്ടു നോക്കടാ … കാണട്ടെ കരഞ്ഞ മൊഖം … ” അവൾ കളിയാക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.. എന്നിട്ടും ഷാനു മുഖമുയർത്തിയില്ല … പുറത്തു നിന്ന് വലം കൈയെടുത്ത് ജാസ്മിൻ അവന്റെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി … ഷാനു നാണത്തോടെ പതിയെ മുഖമുയർത്തി … മഴവില്ലിനപ്പുറം ഉമ്മയുടെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം അവൻ കണ്ടു … ജാള്യത നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി അവന്റെ മുഖത്തുമുണ്ടായി..
“കള്ളക്കരച്ചിലായിരുന്നു ല്ലേ …” ജാസ്മിൻ അവന്റെ കവിളിൽ പിച്ചി …
” പോ മ്മാ …” ഷാനു കെറുവിച്ചു….
അവന്റെ പിണക്കം മാറ്റാനെന്നവണ്ണം മുഖം കൈയ്യിലെടുത്ത് അവളവന്റെ ഇരു കവിളുകളിലും ചുംബിച്ചു.
“പിണക്കം മാറിയോ …?”
അവൻ ഇല്ലായെന്ന അർത്ഥത്തിൽ ചുമൽ കൂച്ചി … അവൾ അവന്റെ കവിളിലേക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചപ്പോഴേക്കും പുറത്തു നിന്ന് ജമീലാത്തയുടെ വിളി കേട്ടു ..
ഞെട്ടിയതു പോലെ ഇരുവരും വിട്ടകന്നു … ചെയ്യാൻ പാടില്ലാത്തതാണ് തങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതെന്നും അതാരും കാണാനോ അറിയാനോ പാടില്ലായെന്നും ഇരുവർക്കും നല്ല ബോദ്ധ്യം വന്ന നിമിഷമായിരുന്നു അത് … ഷാനു വേഗം തന്നെ അടുക്കള വിട്ടു … ജാസ്മിൻ സിങ്കിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി മുഖം കഴുകി … സ്റ്റാൻഡിൽ ചാരി വെച്ചിരുന്ന സ്റ്റീൽ പാത്രത്തിന്റെ തിളക്കത്തിൽ നോക്കി അവൾ മുഖഭാവമെന്തെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി …