ഖൽബിലെ മുല്ലപ്പൂ 7 [കബനീനാഥ്]

Posted by

” അല്ല ഷാനൂ … ഇയ്യെങ്ങനാ അറിയാ , ഞാൻ വരണ കാര്യം …?”

“അതൊരു ടെക്ക്നിക്കാണുമ്മാ …” അവളെ നോക്കി ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു കളയും … അന്നൊക്കെ കുറച്ചു നേരം അതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കും … പിന്നെ എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ എന്നോർത്ത് ജോലികളിൽ മുഴുകും .. പക്ഷേ ഇന്നുവരെ ഷാനുവിന്റെ ആ ടെക്ക്നിക്ക് അവൾക്ക് പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല …

പിൻതിരിഞ്ഞു പോകാനും പോകാതിരിക്കാനും വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിലായി ജാസ്മിൻ .  പിന്നെ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി.

അരിഞ്ഞു വെച്ചതെല്ലാം മറ്റൊരു പാത്രത്തിലേക്കാക്കിയിട്ട് ഷാനു കത്തിയും കയ്യും കഴുകി. അവൻ തിരിഞ്ഞ സമയം തന്നെയാണ് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിയതും …

ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ ഒരു നിമിഷമൊന്നിടഞ്ഞു …

നോക്കി നിൽക്കെ ഉമ്മയുടെ മുഖഭാവം മാറുന്നതും കവിളുകൾ ചുവക്കുന്നതും ഷാനു കണ്ടു …

അവൾ പതിയെ മുഖം താഴ്ത്തി … ഷാനുവിന്റെ ഇടത്തേക്കവിളിൽ എന്തോ ഒരു പാട് ജാസ്മിൻ കണ്ടിരുന്നു. സാധാരണ അങ്ങനെയുള്ള സന്ദർഭങ്ങളിൽ അതു തുടച്ചുമാറ്റുകയോ എടുത്തുകളയുകയോ ആണ് അവൾ ചെയ്യാറുള്ളത് …

“ജാസൂമ്മാ…..” അവൻ വിളിച്ചു … അവൾ മിണ്ടിയില്ല …

“ജാസൂമ്മാ …………..” അവനവളുടെ പിന്നിലേക്ക് വന്നു … അവളുടെ ശരീരത്തു സ്പർശിക്കാതെ തന്നെ അവൻ വിളിച്ചു … പക്ഷേ അവന്റെ സ്പർശനമേറ്റ പോലെ അവൾ ഉള്ളാലെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു …  തന്റെ ഉടലിന്റെ അരഭാഗം സ്ലാബിലേക്ക് ചേർത്തു വെച്ചവൾ വിറയൽ മാറാനെന്നവണ്ണം താങ്ങി നിന്നു …

“ആ ടെക്ക്നിക്ക് എന്താണെന്ന് പിടികിട്ടിയോ ഉമ്മാ …?”

ഹൃദയം കുതികുത്തിയപോൽ അവളൊന്നു കൂടി വിറച്ചു കൊണ്ട് ഇടതു കൈത്തലമെടുത്ത് സ്ലാബിൽ താങ്ങി …

തന്റെ ആഗമനമറിയുന്നവൻ….!

തന്റെ മനോംഗിതം വെളിവായവൻ….!

അവനെന്തൊക്കെയോ അറിയാം, അറിയാത്തത് തനിക്കാണ് …

അല്ല ….

അവനെല്ലാമറിയാം … അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയില്ലാന്ന് നടിക്കുന്നത് താനാണ് ..

അവന്റെ മൂക്കിൻതുമ്പ് തന്റെ ചെവിക്കും കഴുത്തിനും പിന്നിലായി തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന മട്ടിൽ വന്നു നിൽക്കുന്നത് ഉഷ്ണക്കാറ്റാൽ അവളറിഞ്ഞു …

ഷാനു വാർത്തിട്ടിരിക്കുന്ന ചോറിൻ കലത്തിലേക്കവൾ നോക്കി നിന്നു ….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *