Posted by എന്റെ കൈകൾ പിടിച്ചു കോവിലിനകത്തേക്കു തിരിച്ചു കയറാൻ തുനിഞ്ഞ അച്ഛനെ ഞാൻ വീണ്ടും തടഞ്ഞു!!
അതെ അച്ഛാ,, നമ്മൾക്ക് അവരെ അരിഞ്ഞു കഷ്ണങ്ങളാകാം,, അവർ ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ ഇപ്പോൾ തന്നെ നടപ്പിലാകാം,,
ശേഷം??,,, ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ജയിലിൽ ആയാൽ, രണ്ടു കുടുംബകൾ അനാഥമാകും,, ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത എന്റെ മക്കൾ എങ്ങനെ ജീവിക്കും?? പിച്ചയെടുത്തിട്ടോ? സമൂഹം എന്റെ മക്കളെ എന്ത് വിളിക്കും?, ഒരു പിഴച്ചവളുടെ മക്കളെന്നോ ?? പ്രായം കൂടി വരുന്ന രോഗിയായ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയെ ആര് നോക്കും??
ഞാൻ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ഇത്രയും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു കഴിഞ്ഞതും, അനന്ദുവിന്റെ അച്ഛൻ ശരീരം തളർന്ന കണക്കെ എന്റെ മുമ്പിൽ മുട്ടിലിരുന്നു!!
അതെ അച്ഛാ,,, നമുക്ക് പെട്ടെന്ന് എടുത്തു ചാടി ഒന്നും ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല, കുടുമ്പത്തിന്റെ മാനം കളഞ്ഞിട്ടു പിഞ്ഞെ ഈ സമൂഹത്തിനു മുഞ്ഞിൽ എങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ സാധിക്കും,,,
എന്റെ ഓരോ വാക്കുകളും ഒരു പരാജിതനെപ്പോലെ ഒപ്പം അങ്ങേയറ്റം വിഷമത്തോടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളാൽ അച്ഛൻ കേട്ടുനിന്നു!!
“മതിയായില്ലേ,, ദൈവങ്ങൾക്ക് ഇനിയും നിഞ്ഞെ പരീക്ഷിച്ചു മതിയായില്ലേ,,, ചെറുപ്പം തൊട്ടേ എത്ര വിഷമങ്ങൾ നീ അനുഭവിച്ചു തീർത്തു,, എന്നിട്ടും ദൈവങ്ങൾക്ക് മതിയായില്ലേ??,,,, ഇത്രയും പറഞ്ഞു അനന്ദുവിന്റെ അച്ഛൻ എന്റെ കാൽക്കൽ വീണു കരയാൻ തുടങ്ങി,,,,
അച്ഛന്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ വല്ലാത്ത ഒരു മാനസിക അവസ്ഥയിലേക്കു നീങ്ങിയ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ അല്പം ബലമായി തഞ്ഞേ എന്റെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു നിർത്തി,,
എന്റെ നേർക്കു കൈകൂപ്പി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അച്ഛൻ പറഞ്ഞു,, എന്റെ മകൻ ചെയ്ത വൃത്തികേടിനു,, അല്ല ക്രൂരതയ്ക്ക്,, ഞാൻ നിഞ്ഞോട് മാപ്പു യാചിക്കുന്നു,, എനിക്ക് നിൻറ്റെ അച്ഛന്റെ പ്രായമുണ്ട്,, പക്ഷെ ഇത്രയും കണ്ടു നിന്നിട്ടും, ഇപ്പോഴും ഒരു ഉറച്ച തൂണ് പോലെ നിൽക്കുന്ന നിൻറ്റെ അത്രയും മനശക്തി എനിക്കില്ല,, ഞാൻ നിഞ്ഞേക്കാളും ജീവിതം കണ്ടവനാണ് എന്നാൽ പോലും ഇങ്ങനെ ഒരു മാനസിക അവസ്ഥയിൽ ഇത്രയും സമചിത്തതയോടെ ചിന്തിക്കാനുള്ള പക്വതയും എനിക്കില്ല!!
പിഞ്ഞീട് അനന്ദുവിന്റെ അച്ഛന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം പെട്ടെന്ന് മാറി,, നിരാശയും, പരാജയവും തങ്ങിനിന്ന മുഖത്തു ആരോടൊക്കെയോ ഉള്ള അറപ്പും,വെറുപ്പും തെളിഞ്ഞു കാണാം,,
വളരെ നിശ്ചയ ധാർട്യത്തിൽ അച്ഛൻ എഞ്ഞോടായി പറഞ്ഞു ” എൻ്റെ മകൻറെ ബൈക്ക് വെളിയിൽ കിടക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ, അവൻ വല്ല ചീത്ത കൂട്ടുകെട്ടുമായി വെള്ളമടിയോ മറ്റെന്തെങ്കിലും കാണിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയനാണ് ഞാൻ അകത്തേക്കു വന്നു നോക്കിയത്, പക്ഷെ കാണേണ്ടി വന്നത് അങ്ങേയറ്റം പൈശാചികമായ കാഴ്ചയും,
ഒരു ഉറപ്പു ഞാൻ തരാം!! ഇനി ഒരിക്കലും എൻ്റെ മകൻ നിൻറ്റെ ഭാര്യയെ കാണില്ല, മാത്രവുമെല്ലാ ഇനി അവൻ നിൻറ്റെ കുടുമ്പത്തിൻറെ ഏഴു അയലത്ത് പോലും വരില്ല, അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ പിഞ്ഞെ അവൻ എൻ്റെ രക്തത്തിൽ പിറന്നതല്ല എന്ന് കരുതിയാൽ മതി!!
ഇത്രയും പറഞ്ഞു അനന്ദുവിന്റെ അച്ഛൻ വളരെ വേഗത്തിൽ തിരിഞ്ഞു നടന്നു!!