ജീവിത സൗഭാഗ്യം 6 [മീനു]

Posted by

അലൻ: ഹേയ് ഇല്ല.

മീര: അവൾ കൂടി ഇൻവോൾവ് അയാൾ നിൻ്റെ പാതി തിരക് കുറയില്ലേടാ?

അലൻ: ശരി ആണ് നീ പറഞ്ഞത്, പക്ഷെ അവൾക്ക് അങ്ങനെ ഒരു സീരിയസ്നെസ്സ് ഒന്നും ഇല്ല. അവര് രണ്ടു പെൺകുട്ടികൾ മാത്രം അല്ലെ, അവരെ അങ്ങനെ ആണ് വളർത്തിയത്. എനിക്ക് ആ വീട്ടിൽ ചെന്നാൽ ഒരു വീർപ്പു മുട്ടൽ ആണ്. അവളുടെ അച്ഛൻ ഇവര് രണ്ടു പേരും എന്ത് പറയുന്നോ അത് സാധിച്ചു കൊടുക്കും. അങ്ങനെ വളർത്തി ഇങ്ങനെ ആക്കി.

മീര: ഹ്മ്മ്…

അലൻ: മനോജ് ചേട്ടൻ എവിടെ?

മീര: വന്നില്ല. പന്ത്രണ്ട് മണി ആവും. US ടൈം അല്ലെ…

അലൻ: ഓ.. ആണോ?

മീര: ഹ്മ്മ്…

അലൻ: അപ്പോ ഒറ്റക് ആണോ?

മീര: ഞാനും മോളും…

അലൻ: കൊള്ളാല്ലോ… കള്ളത്തരങ്ങൾ കാണിക്കാൻ പറ്റുന്ന ടൈം ആണല്ലോ…

മീര: പോടാ…

അലൻ: ഞാൻ വിളിക്കാം…

അലൻ അപ്പോൾ തന്നെ വിളിച്ചു അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറയാൻ സമയം കിട്ടുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ. മീര എടുക്കണോ എന്ന് ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു, പിന്നെ കാൾ എടുത്തു.

മീര: പറ ഡാ.

അലൻ: എന്താ ഒറ്റക് പരുപാടി?

മീര: എന്ത് പരുപാടി… അവളുടെ കൂടെ ഇരിക്കുന്നു.

അലൻ: ചേച്ചി ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ?

മീര: അടുത്തത്‌ എന്താണാവോ?

അലൻ: അങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല. ഈ ടൈമിംഗ് ൽ എങ്ങനെയാ നിങ്ങൾ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത്?

മീര: എന്ത്?

അലൻ: നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും, ചേച്ചിയും ചേട്ടനും?

മീര: ഞാൻ രണ്ടു വയസ് നു മാത്രം മൂത്തത് ആണ്, നീ എന്നെ മീര എന്ന് വിളിച്ചോ. ചേച്ചി വേണ്ട കെട്ടോ.

അലൻ: ശരി.. സോറി… നീ പറ എങ്ങനെയാ അഡ്ജസ്റ്റ് ആവുന്നത് ഈ ടൈം?

മീര: നീ എന്താ ഉദ്ദേശിച്ചത്?

അലൻ: അല്ല ചേച്ചി, ചേട്ടൻ വരുമ്പോ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആവും, ചേച്ചി രാവിലെ ഓഫിസ് പോവും.

മീര: അതിനെന്താ?

അലൻ: നിങ്ങൾക്ക് എപ്പോ സമയം കിട്ടും?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *