ദാസിന്റെ ഷർട്ട് അഴിച്ചു..
അടിയിൽ ബനിയന്റെ ആഡംബരമില്ലായിരുന്നു…
ഇപ്പോൾ പങ്ക് പയ്യന്മാരെ പോലെ നെഞ്ചിലെ മുടി കളഞ്ഞത് കണ്ടു, അർപ്പിത നെറ്റി ചുളിച്ചു…
” മീശ വന്നപ്പോൾ, ഇവിടെ മെഴുക് പോലാ… ഹമ്… വേണായിരുന്നു, മുടി..!”
അർപ്പിത ചിണുങ്ങി…
” സോറി, മോളെ… ഇഷ്ടവുന്നാ കരുതിയെ… പോട്ടെ… രണ്ടു മാസം…. ”
ദാസ് സാവകാശം ചോദിച്ചു…
മുടി തേടി അർപ്പിതയുടെ വിരലുകൾ താഴേക്ക് നീങ്ങി…
പക്ഷേ കൈ തടഞ്ഞത് ഇരുമ്പുലക്കയിൽ…
നെടുനീളത്തിൽ തഴുകിയും മകുടം തെളിച്ചും ” മുഴക്കോൽ ” അർപ്പിതയ്ക്ക് കൗതുകമായി…
അർപ്പിതയുടെ മടിക്കുത്തിലൂടെ ദാസിന്റെ വിരലുകൾ ഇഴഞ്ഞെത്തിയത് ഒരു മൊട്ടക്കുന്നിൽ…
കാടും പടലും തെളിച്ചെടുത്ത മുക്കോൺ തുരുത്തിൽ അവധൂതനെ പോലെ ദാസിന്റെ വിരലുകൾ അലഞ്ഞു…
ഒടുവിൽ വഴുവഴുപ്പുള്ള ചുണ്ടുകൾ വിരൽ കൊണ്ട് അകത്തി വച്ചപ്പോൾ മറ്റെന്തോ കൂടി മുൻകൂട്ടി കണ്ടു, അർപ്പിത കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു…
ചുണ്ടുകൾ മാറി മാറി കടിച്ചു കഴപ്പ് കടിച്ചൊതുക്കി…
ദാസിന്റെ കുട്ടനിൽ രസിച്ചു കളിക്കുന്ന അർപ്പിതയെ നോക്കി ദാസ് മുരണ്ടു…,
” ഇപ്പോൾ കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന സാധനം കൊണ്ട് മാത്രം കളിക്കാൻ കഴിയില്ല… അതിനു വേറൊരു സാധനം കൂടി വേണം..!”
” അതെന്ത് സാധനം…? ”
എന്ന മട്ടിൽ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ…. അർപ്പിത ദാസിനെ തുറിച്ചു നോക്കി…
” പറയട്ടെ… പൂ….. ”
പ്രതീക്ഷിച്ചത് പറയാൻ തുടങ്ങുന്നു… എന്ന് മനസ്സിലാക്കി, അർപ്പിത ദാസിന്റെ വാ പൊത്തി…
” വഷളത്തരം പറയാൻ.. എന്താ ഒരു ഉത്സാഹം…? ”
അർപ്പിത ചുണ്ട് കോട്ടി പറഞ്ഞു…
” പറഞ്ഞാൽ അല്ലെ കുഴപ്പം..? ചെയ്താൽ ഇല്ലല്ലോ..? ”
പെട്ടെന്ന് അർപ്പിതയെ കുനിച്ചു നിർത്തി..
അമ്മിഞ്ഞ ഉടച്ചു വാരി, പൂർത്തടം ഒരുക്കി, അർപ്പിതയുടെ പിൻപൂറ്റിൽ ദാസിന്റെ പിസ്റ്റോൾ വെടി ഉതിർത്തു….
അർപ്പിത കിടന്നു ചീറി…
” അകത്ത് ഒഴിക്കട്ടെ…? ”
ദാസിന് കുസൃതി തോന്നി…
” അയ്യോ… വേണ്ട… ”
ഭീതി ഒഴിയാതെ അർപ്പിത മൊഴിഞ്ഞു…
പിൻ വലിച്ച പിസ്റ്റോളിൽ നിന്നും അർപ്പിതയുടെ മിനുത്തു കൊഴുത്ത നിതംബത്തിലും പരിസരത്തും ശുക്ല മഴ കർക്കിടക പെയ്ത്തു പെയ്തു…