ചുംബനം യാചിക്കുന്ന ചുണ്ടുകൾ….
അമല പോളിന്റെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ചിരിയുള്ള കണ്ണുകൾ…
ഒന്ന് പിടിച്ചേച്ചു പോടാ… എന്ന മട്ടിൽ പോരിന് നിൽക്കുന്ന മൂലക്കുടങ്ങൾ…
തമന്നയ്ക്ക് പഠിക്കുന്ന പരന്ന അണിവയർ…
പുരുഷകുലത്തെ ആകെ ഭ്രമിപ്പിക്കാൻ പോരുന്ന പൊക്കിൾ…..
ദീപികുയുടെ നീളൻ കാലുകൾ…
നടക്കുമ്പോൾ ഇളകി മറിയുന്ന പതുപതുത്ത നിതംബം….
പോരാതെ… നമുക്കാകെ ഊഹിക്കാൻ വിട്ട… തേൻ ചെപ്പ്… ( ഇക്കണക്കിന് അതിന്റെ ഓർമ്മ പോലും ആണ് കുലത്തെ കൊതിപ്പിച്ചു കൊല്ലും…!)
ഇതൊക്കെ സമ്മേളിച്ചതാണ്…., സുര സുന്ദരി, അർപ്പിത…
അപ്പോൾ പിന്നെ , എങ്ങനെ നമുക്കവളെ കുറ്റം പറയാൻ കഴിയും?
ന്യായമായും ഒന്നാന്തരം ഒരു ചുള്ളനെ അർപ്പിത അർഹിക്കുന്നുണ്ട്….!
അർപ്പിതയുടെ മമ്മിക്കുള്ള ആധിയോ വേവലാതിയോ ഒന്നും ഡാഡി രാമൻ നായർക്കില്ല….
രാഖി പറയുമ്പോൾ തെറ്റും ശരിയും നോക്കാതെ ” യെസ്സ് ” പറയുന്നതിന് അപ്പുറം ഒന്നും ഇല്ല, രാമൻ നായർക്കു…
ഒരു കൊടിച്ചി പട്ടിയുടെ വില പോലും നായർക്ക് അവിടെ ഇല്ല…
മറ്റുള്ളോർ നിൽക്കുന്നത് ഒന്നും ഗൗനിക്കാതെ രാഖി നായരെ ആക്ഷേപിക്കും…
” ഞാത്തി ഇട്ടോണ്ട് നടക്കുന്നു, ആണെന്ന് പറഞ്ഞു…!”
അത് കേൾക്കുമ്പോൾ…. നായർ ഒന്നുടെ ഒന്ന് ചുരുളും…
ഇതൊക്കെ കേട്ട് നിൽക്കാനേ അർപ്പിതയ്ക്ക് കഴിയു…
” മീശ ഉണ്ടെന്ന് വിചാരിച്ചു ആണ് ആവണം എന്നില്ല… അതിനു ആണത്തം വേണം…. അതെങ്ങനെ…? “