💦ഗോപികാവസന്തം💦 3 [അജിത് കൃഷ്ണ]

 

അരുൺ :വാ പോകാം…

 

ഗോപിക ജോണിനെയും ഗ്ലോരിയെയും മാറി മാറി നോക്കി…

 

അരുൺ :നീ ആരെയും നോക്കണ്ട ഞാൻ പറഞ്ഞു നീ പോരുന്നു അത്ര തന്നെ.. വാ പോകാം..

 

അരുൺ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു..

 

ജോൺ :അരുൺ ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇത് എന്റെ വീടാണ് ഇതിനുള്ളിൽ നിന്ന് ആരെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നതിനും എന്റെ അനുവാദം വേണം..

 

അരുൺ :ഇല്ലെങ്കിൽ…

 

ജോൺ :ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ നിന്ന് കൊണ്ട് പോകില്ല..

 

അരുൺ :ഇത് ഞാൻ താലി കെട്ടിയ എന്റെ ഭാര്യ അവളെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോകും.

 

ജോൺ :അത് അവൾ കൂടി പറയട്ടെ… എന്നിട്ട് നമുക്ക് തീരുമാനിക്കാം..

 

അത് അരുണിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു ചലഞ്ചു പോലെ ആയിരുന്നു.. അരുൺ ഗോപികയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..

 

അരുൺ :വാ പോകാം…

 

ഗോപിക ജോണിന്റെയും ഗ്ലോറിയുടെയും മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. അവർ പോകേണ്ട എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.. അപ്പോൾ അരുണിനെ നോക്കി ഗോപിക കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തല മെല്ലെ വരില്ല എന്ന രീതിയിൽ കുലുക്കി കാണിച്ചു.. അരുണിന്റെ നെഞ്ചിൽ എന്തോ ഒരു മിന്നൽ അടിച്ചത് പോലെ തോന്നി..

 

അരുൺ :ഗോപിക ഞാൻ ആണ് പറയുന്നത് നിന്റെ അരുണേട്ടൻ നിന്റെ ഭർത്താവ്…

 

ഗോപിക :ഏ ഏ ഏട്ടൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം..!ഞാൻ വരില്ല…

 

അരുൺ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ നിന്ന് വിട്ടു ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കേട്ട ആ വാക്കുകൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ വല്ലാതെ കുത്തി നോവിച്ചു.

 

അരുൺ :ഹേയ് നീ ചുമ്മാ പറയുവാ ഞാൻ ഇല്ലാതെ നിനക്ക് പറ്റുമോ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ..

 

ആ നിഷ്കളങ്കൻ ആയ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി. അവന്റെ കൈ വീണ്ടും അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിത്തം ഇട്ടു..

 

അരുൺ :വാ പോകാം..

 

എന്തോ മാനസിക നില തെറ്റിയപോലെ അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ജോൺ അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് അരുണിന്റെ കൈ ബലമായി പിടിച്ചു മാറ്റിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അരുണിന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ണീർ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി..