എന്റെ മോനു [ഋഷി]

Posted by

ഞാനുമിത്തിരി മയങ്ങി. ഞെട്ടിയുണർന്നപ്പോൾ മുക്കാൽ മണിക്കൂറു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു! മെല്ലെയെണീറ്റു പോയി മുഖവും വായും കഴുകി, മോളിലേക്കുപോയി.

പാവം, പതിവുപോലെ തുടകൾക്കിടയിൽ കയ്യും തിരുകി ചുരുണ്ടുകൂടി ചരിഞ്ഞുകിടക്കുന്നു. ഞാനവൻ്റെ അടുത്തിരുന്നു. ചെക്കനാകെ എല്ലും തോലുമാണ്. അവനെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾ മുലകൾ കനച്ചുവിങ്ങുന്നു.. മുലഞെട്ടുകൾ തടിക്കുന്നു… കെട്ടിപ്പൊതിഞ്ഞു വെച്ച ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ നിന്നും കുതറിച്ചാടാൻ വെമ്പുന്ന എൻ്റെ മുട്ടൻ മുലകൾ.. എനിക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നതുപോലെ തോന്നി. ഒന്നുമോർക്കാതെ ഞാൻ ബ്ലൗസിൻ്റെ കുടുക്കുകളൂരി. ആഹ്…തടിച്ച മുലകൾ ബ്ലൗസിൽ നിന്നും വെളിയിലായപ്പോൾ എന്തൊരു സുഖം! ഞാനൊന്നു തഴുകി… മുട്ടൻ മുലകളാണെങ്കിലും അധികമിടിഞ്ഞിട്ടില്ല… ഉടഞ്ഞിട്ടുമില്ല. ആരെങ്കിലുമൊക്കെ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചെങ്കിലല്ലേ!

ഞാൻ ബ്ലൗസു വീണ്ടുമിടാൻ നോക്കി. ഒന്നാലോചിച്ചു. ഇവിടെയെൻ്റെ മോനൂട്ടൻ മാത്രമല്ലേയുള്ളൂ! ഞാനെന്തിനാണ് നാണിക്കുന്നത്. ബ്ലൗസൂരി നിലത്തേക്കിട്ടു. പിന്നെ ദേവിയെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ പിന്നിൽ ചരിഞ്ഞുകിടന്നു. മെല്ലെ അവനെ കൈചുറ്റിപ്പിടിച്ചു…

ആ..ഉം… എന്തൊക്കെയോ ഞരക്കങ്ങൾ… മോനു തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. മുഖം എൻ്റെ അട്ടിയായി തള്ളിനിന്ന മുഴുത്ത മുലകളിൽ അമർന്നു. ഞാനവനെ കെട്ടിവരിഞ്ഞ് എൻ്റെ ചിറകിനുള്ളിലാക്കി.. മോനൂ…മോനൂ.. ഞാൻ മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു. എൻ്റെ മുലകൾ നഗ്നമാണെന്ന കാര്യമൊക്കെ ഞാൻ മറന്നു. എൻ്റെ മോനുവിനെ കെട്ടിപ്പുണരുമ്പോഴുള്ള … എന്നിലെ ചൂട് അവനിലേക്കു പകരുമ്പോഴുള്ള ആ സുഖത്തിൽ ഞാൻ ലയിച്ചു.

അമ്മേ! താഴ്ന്ന സ്വരം. മേലാകെ പൊട്ടിത്തരിച്ചുപോയി. ഉറക്കത്തിലാണോ എൻ്റെ പാവം കുട്ടൻ! അമ്മേ…. പിന്നെയും ആ സ്വരം! ആ ചുണ്ടുകൾ എൻ്റെ മുഴുത്ത മുലകളിൽ ഉമ്മവെയ്ക്കുന്നു… എന്തോ തേടി ആ ചുണ്ടുകൾ എൻ്റെ സമൃദ്ധമായ മാറിടമാകെയലയുന്നു.. ആഹ്… വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ മൊട്ടിട്ടു തുടങ്ങിയ എന്നിലെ അമ്മപ്പെണ്ണ് ഇതളുകൾ പാതിവിടർന്ന് ഒരു നിശാഗന്ധിയായി… എൻ്റെ തടിച്ചുകൊഴുത്ത അകിടുകൾ തേടുന്നൊരു പാവം കിടാവ്.. അവൻ പശുക്കിടാവിനെപ്പോലെ തന്നെ മൂക്കും ചുണ്ടുകളും വെച്ചെൻ്റെ മുട്ടൻ മുലകളിലുരുമ്മി, നക്കി ഏതൊക്കെയോ ശബ്ദങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ചു….

ൻ്റെ മോനൂ! അമ്മേടെ മൊല കുടിച്ചോടാ കണ്ണാ! ഞാനൊരു തടിച്ചുനീണ്ട മുലഞെട്ട് അവൻ്റെ തൊണ്ണിൽ തിരുകി… ആഹ്… അവൻ കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകൾ എന്നെ നോവിക്കാതെയിറുക്കി എൻ്റെ മുട്ടൻ മുല ഈമ്പിക്കുടിച്ചു തുടങ്ങി. അവൻ്റെ പുറത്തു മെല്ലെത്തലോടി അവനെൻ്റെ ജീവൻ പകർന്നു നൽകുമ്പോൾ എൻ്റെയുള്ളിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം… നിർവൃതി അലതല്ലി… ഇതിനുവേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ജീവിച്ചത്…ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നത്…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *