ഇന്നുവരെ ഞാന് ഇന്ദുവിനെ എന്റെ സ്വന്തം അനുജത്തിയായേ കണ്ടിട്ടുള്ളു എന്ന് ഞാന് നേരത്തെ തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നവല്ലോ. പക്ഷെ ഇപ്പോള് എനിക്കെന്തോ ഇന്ദുവിനെ അങ്ങിനെ കാണാന് കഴിയുന്നില്ലാ. ഞാന് കഴിച്ച മദ്യം എന്നെ ഇന്ദു എന്ന ഈ അപ്സരസിനെ ഒരിക്കലെങ്കിലും അനുഭവിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹത്തിലെത്തിച്ചു. ഹേമയെ ആശുപത്രിയില് അഡിമിറ്റാക്കിയ ദിവസം മുതല് ഞാന് പോലും അറിയാതെ എന്റെ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിന്റെയുള്ളില് നിന്നും ഈ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു പക്ഷെ എന്റെ ഈ വരവില് ഹേമയെ ഇതുവരെ പണ്ണാന് പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്ന ഒരു ചിന്തകൊണ്ടായിരിക്കാം സ്വന്തം അളിയന്റെ ഭാര്യയെ ദുഷ്ട വിചാരത്തോടെ നോക്കി തുടങ്ങിയത്.
വെള്ളം ഒഴിച്ച് കഴിഞ്ഞതിനുശേഷം സോഫയില് ഇരുന്നിരുന്ന അരവിയുടെ അടുത്തു തന്നെ ഇന്ദുവും ഇരുന്നു.
അപ്പോള് ഞാന് അരവിയോട് ചോദിച്ചു…അല്ലാ ഹേമയുടെ തുടര്ചികിത്സക്ക് നീ ഏതോ ഒരു വൈദ്യനെ ഏര്പ്പാടാക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞത് എന്തായി.
ബാലേട്ടാ ആള് ഇപ്പോള് സ്ഥലത്തില്ലാ. അടുത്താഴ്ചയേ വരു. വന്നതും ആ വിവരം എന്നെ അറിയിക്കാന് ഞാന് ഏര്പ്പാടാക്കിയുണ്ട്. അതൊക്ക് നമുക്ക് ശരിയാക്കാമെന്നേ, ബാലേട്ടന് അതോര്ത്ത് ടെന്ഷന് അടിക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ലാ. എന്നിട്ട് ഇന്ദുവിനോട് പറഞ്ഞു, നീ പോയി ചിക്കന് റെഡിയായെങ്കില് അതില് നിന്നും രണ്ടു മുന്നു പീസ് ഒരു പ്ലേറ്റില് ആക്കി കൊണ്ടുവാ.
ഇന്ദു അപ്പോള് തന്നെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി ഒരു പ്ലേറ്റില് എല്ലില്ലാത്ത നാലഞ്ച് കഷണങ്ങളുമായി വന്നു. ഞാന് ആ പ്ലേറ്റില് നിന്നും ഒരു പീസ് എടുത്തു വായിലിട്ടു. അരവി വീണ്ടും ഒരു ലാര്ജ് കൂടി അടിച്ചതിനുശേഷമേ പ്ലേറ്റില് നിന്നും ഒരു പീസ് എടുത്തുള്ളു.
വീണ്ടും എന്റെ എതിര്വശത്തുള്ള സോഫയില് അരവിക്ക് സമീപത്തായി ഇരുന്ന് ഇന്ദു എന്നോട് ചോദിച്ചു, വൈദ്യന് വരുന്നതുവരെ ചേച്ചി ഈ വേദന സഹിച്ചു കഴിയണ്ടേ ബാലേട്ടാ. അതിനും ഭേദം ആശുപതിയില് കഴിയുന്നതായിരുന്നു. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അവര് വല്ല ഫിസിയോ തെറാപ്പിയെങ്കിലും ചേച്ചിയെകൊണ്ട് ചെയ്യിക്കുമായിരുന്നു.
അതൊന്നും സാരമില്ല എന്റെ ഇന്ദു. ആശുപത്രിയില് കിടക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അവള്ക്ക് എങ്ങിനെയെങ്കിലും സ്വന്തം വീട്ടിലെത്തിയാല് മതി എന്നായിരുന്നു ചിന്ത. പിന്നെ സഹിക്കാന് പറ്റാത്ത വേദയുണ്ടെങ്കില് മാത്രം പെയില് കില്ലര് കൊടുത്താല് മതി എന്നാ ഡോക്ടര് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. അതുപോലെ രാത്രിയില് മാത്രം ഉറക്ക ഗുളിക കൊടുക്കാനും.