Posted by മറ്റൊരു ദിവസം, കോളേജിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നേരം…. അമ്മച്ചി വന്നു, സാരി കുറച്ചൂടെ പിടിച്ചു താഴ്ത്തി…
” ഇപ്പോൾ…. ആരെങ്കിലും… സാരി പൊക്കിളിന് മേലെ കെട്ടുമോ..? ”
അമ്മച്ചി മോഡേൺ ആയി…
” അവിടുത്തെ മുടി കളഞ്ഞിട്ട് ധരിക്കാം… ”
നീന പറഞ്ഞു….
” അയ്യോ… അത്രേം ഒന്നും താഴ്ത്തണ്ട… ഏറിയാൽ മൂന്നിഞ്ച്…!”
ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ…. ജോനമ്മ പറഞ്ഞു…
” അയ്യോ… ആ മുടിയുടെ കാര്യല്ല പറഞ്ഞത്… ഈ മുടി.. ”
പൊക്കിളിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിക്കുന്ന മുടി കാണിച്ചു, നീന കൊഞ്ചി…
” അതാരാ വടിക്കുക..? ആ മുടി ക്യൂട്ട് അല്ലെ..? ”
കണ്ടു ഒലിപ്പീരു ചെക്കൻ ഒരുത്തൻ പറഞ്ഞത്രേ….,
” അല്പം കൂടി താഴ്ത്തിയെങ്കിൽ…. ഊഹിക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു.!”
അന്നൊക്കെ നിതംബം ചുംബിക്കുന്ന മെഴുക്കു പുരണ്ട മുടി അലങ്കാരം പോലെ… കൊണ്ട് നടന്നതാ….
ഇന്ന് നീന ഒരു പുതിയ ആളാണ്…
മെഴുക്കു പുരണ്ട മുടി പോയേടത്തു പാറി പറക്കുന്ന അനുസരണ ഇല്ലാത്ത ബോബ് ചെയ്‌ത ഹെയർ….
ക്ലിവേജ് കാണും വിധം, ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസ്…
പൊക്കിളിൽ നിന്നും രണ്ടുര ഇഞ്ച് താഴ്ത്തിയെ സാരി ഉറയ്ക്കു…
കൈക്ക് ഇറക്കം അല്പം കുറഞ്ഞതിന് ശുണ്ഠി എടുത്ത നീനയ്ക്ക് സ്ലീവ്ലെസ് ഒഴിഞ്ഞ നേരമില്ല…!
തന്റെ ബോസ്സിന്റെ വിശ്വസ്ഥയായ സെക്രട്ടറി ആവാൻ… ഇതൊക്കെ ആവാം എന്ന് നീന ഉറച്ചു…
ഓഫിസ് വിട്ട് ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തിയിട്ടും രാവിലെ ലിഫ്റ്റിലെ കാര്യവും റെജിയുമായി നേരിട്ടുള്ള എൻ കൌണ്ടറും നീനയുടെ മനസ്സിൽ മായാതെ മറയാതെ കിടന്നു, വെള്ളിത്തിരയിൽ എന്ന പോലെ…….
‘”‘”‘”:”‘”‘”‘”
നടന്നു പോകാൻ ഉള്ള ദുരമേ ഉള്ളൂ… നീനയ്ക്ക് ലുലു മാളിലേക്ക്…