ആനി അവളുടെ ചിന്തകൾക്കിടയിൽ ഓട്ടോ തന്റെ വീട്ടുമുറ്റത്ത് എത്തിയതറിഞ്ഞു. മീറ്റർ ചാർജ് കൊടുത്ത് ഓട്ടോയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങവേ ആ ഓട്ടോക്കാരനും തന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചൂഴ്ന്നു നോക്കികൊണ്ട് ഇരുന്നത് അവൾ കണ്ടെങ്കിലും അപ്പോൾ അതിനൊന്നും പ്രതികരിക്കാനുള്ള അവസ്ഥയിലായിരുന്നില്ല ആനിയപ്പോൾ. അയാൾ പിന്നെ അയാളുടെ പാടും നോക്കി പോയി.
വീട്ടിൽ കയറി വാതിലടച്ച ശേഷം ഒടുവിലൊന്ന് ഒറ്റയ്ക്കായ ആനി അവിടെ ടൈൽസ് ഇട്ട് മനോഹരമാക്കിയ തറയിലിരുന്ന് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. ആരും തന്റെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാനില്ലെന്ന സമാധാനം മാത്രമായിരുന്നു അവൾക്ക്. ഒന്ന് നോർമലാവാൻ ആനിക്ക് ഒരുപാട് സമയമെടുത്തു. ഒടുവിലവൾ കണ്ണുനീരെല്ലാം തുടച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു. അവളുടെ മുറിയിൽ ചെന്ന് ഡ്രെസ്സ് മാറ്റിക്കൊണ്ട് ഒരു നൈറ്റി എടുത്തണിഞ്ഞു. പിന്നെയവൾ വീടിന്റെ മാറാലയെല്ലാം വൃത്തിയാക്കി, അലക്കാനുള്ള തുണികളും കഴുകി ഉണക്കാനിട്ട്, ചായയുണ്ടാക്കി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴാണ്..
“അമ്മേ..” ടിന്റുമോൻ വാതിലും തുറന്നുകൊണ്ട് അലറിവിളിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നത്. ആനിയ്ക്ക് തന്റെ മോനെ കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ളിലെ സങ്കടമെല്ലാം മറന്നു പോയി. മോൻ ഓടിവന്ന് സോഫയിലിരുന്ന അവളുടെ കാലിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
“ആ ടിന്റുക്കുട്ടാ.. അമ്മയുടെ പൊന്നുമോനിങ്ങു എത്തിയോ..” 8 വയസ്സുള്ള തന്റെ മകനോട് ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച് ആനി ചോദിച്ചു.
“മ്മ്മ് അച്ഛനാ എന്നെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നത്. സ്കൂൾബസിനോട് പൊയ്ക്കോളാൻ പറഞ്ഞു.”
എന്ന് പറഞ്ഞു ടിന്റു അവന്റെ പുറകെ വരുന്ന റോഷനെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു. റോഷൻ അകത്തേക്ക് കയറിയെങ്കിലും അവന്റെ മുഖത്തും അത്ര തെളിച്ചമില്ലായിരുന്നു. ഹാളിൽ വന്ന് സോഫയിൽ പോയിരുന്ന് അവൻ തന്റെ പ്രിയപത്നിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ആനിയും അവനെ തിരികെ പുണർന്നു. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും വീണ്ടും കണ്ണുനീരൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. ടിന്റുമോനവിടെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവർ രണ്ടുപേരെയും അന്തം വിട്ട് മാറിമാറി നോക്കികൊണ്ട് മിണ്ടാതെ നിന്നു. കുറച്ച് മിനിറ്റ് അങ്ങനെ തുടർന്ന ശേഷം,
“ഇത് പോട്ടെ ആനി.. ഇവിടെ വേറെ കമ്പനി ഒന്നും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ. ഇതിലും മികച്ച നല്ലൊരു കമ്പനിയിൽ നിനക്ക് ജോലി കിട്ടുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പുണ്ട്.” അവളുടെ മുഖം കൈകളിലെടുത്ത് ആ കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണിലേക്ക് കൊണ്ട് റോഷൻ പറഞ്ഞു.