ഞാൻ : പിന്നെ ഈ മേഡം വിളി എനിക്ക് അതികം ഇഷ്ട്ടം ഇല്ല എന്റെ പേര് വിളിച്ചാൽ മതി ”
രാഘവൻ : കുഞ്ഞിനെ പോലെ എല്ലാവരും ആവണം എന്നിലല്ലോ ”
ഞാൻ : എന്നാ നമ്മൾ മാത്രം ഉള്ളപ്പോൾ പേരോ മറ്റോ വിളിച്ചാൽ മതി ”
രാഘവൻ : ഹ്മ്മ് ”
ഞാൻ : “പറഞ്ഞില്ല എന്താ കൂടിയതുന്ന് ”
രാഘവൻ : ‘അതോ അത് മോൾ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയാൽ മനസിലാകും ”
ഞാൻ : പിന്നെ എന്തിനാ ഇയാൾ നോക്കിയത്
രാഘവൻ : പിണങ്ങല്ല ഞാൻ പറയാം ”
ഞാൻ : “എന്നാ പറ ”
രാഘവൻ : അത് മോളേ നെഞ്ചും വയറും പിന്നെ ബാക്കും ”
ഞാൻ :അവിടെയൊക്കെണ് നോട്ടമല്ലേ ”
ചെറിയ കുട്ടികൾ പെർന്റ്സ് നോട് പറയുന്ന പോലെ ഒരു കൊഞ്ചൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്റെ സംസാരത്തിൽ..
രാഘവൻ : അയ്യോ മാഡം ഇതാ ഞാൻ പറയില്ലാന്നു പറഞ്ഞത് ”
ഞാൻ : ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയുന്നില്ല.. പിന്നെ.. ആരെ പോലെയുണ്ട് കാണാൻ
രാഘവൻ : സത്യം പറഞ്ഞ ഇപ്പോൾ വന്ന പൂതിയ കൊച്ചില്ലേ അനു സിതാര അവൾ മാറി നികും നിന്റെ മുന്നിൽ
ഞാൻ : അത്രക്ക് ഉണ്ടോ
രാഘവൻ : അതിന്റ മുകളിൽ അല്ലെ എന്ന കളർ ആണ് അവളുമാരൊക്കെ കണ്ട മകപ് ഇട്ടിട്ടല്ലേ മേടം മേക്കപ് ഒന്നും ഇടാതെ ഇത്ര അപ്പോൾ ഇട്ടുറുന്നവെങ്കിലോ.
ഞാൻ : മതിയയി പൊക്കിയത് ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ… പിന്നെ എന്റെ ഒരു ടാവോൽ കിട്ടിയിരുന്നോ ”
(അന്ന് വീണപ്പോൾ മറന്നുപോയ ടവലായിരുന്നു..)(അയാൾ പറഞ്ഞത് ഏകദേശം സത്യം ആയിരുന്നു പക്ഷെ കുറച്ചും കൂടി ഹൈറ്റ് ഉണ്ട് അത്ര തടിയില്ല )
രാഘവൻ : അയ്യോ സത്യം മോളേ മറന്ന് പോയതാ എന്റെ റൂമിലുണ്ട് ഞാൻ അത് എടുത്തു വരാം “