Posted by എങ്കിലും തനിക്ക് ഇപ്പോൾ തമിഴൻ തന്ന മരുന്നിന്റെ ഫലമായി കിട്ടിയ ശക്തി നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ഉമയും സൗമ്യയും മറ്റ് പുരുഷന്മാരെ തേടി പോയേക്കാം എന്ന ചിന്ത അയാളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…
തനിക്ക് രഘുവിനോട് പകയുണ്ടങ്കിലും താനോ അവനോ അല്ലാതെ മറ്റൊരു പുരുഷൻ ഈ വീട്ടിൽ കയറാനുള്ള സാഹചര്യം ഉണ്ടായിക്കൂടാ…
വിജയരാഘവൻ വളരെ ആലോചനകൾക്ക് ശേഷം ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്തി…
അപ്പോഴേക്കും മാസങ്ങൾ കുറേ കടന്നുപോയിരുന്നു…
രഘു ഈ ജീവിതവുമായി ഏതാണ്ട് പൊരുത്തപ്പെട്ട അവസ്ഥയിൽ എത്തിയിരുന്നു…
അവന്റെ അമ്മ അംബികയെ വിജയരാഘവൻ എടുത്തിട്ട് ഊക്കുന്നതിൽ അവന് ഇപ്പോൾ അസഹിഷ്ണുതയൊന്നും തോന്നാറില്ല…
ഇടക്ക് അവരുടെ കൂടെ സൗമ്യയും കൂടുന്നത് അവന് ആശ്വാസം ആയി തോന്നി…ഒരു പരിധിവരെ അവളുടെ കഴപ്പും ഒതുങ്ങുന്നുണ്ട്…
ഏറ്റവും ബാധിച്ചത് ഉമയെയാണ്..
അവളുടെ മുൻപിൽ വെച്ചുപോലും അംബികയും സൗമ്യയും തന്റെ ഭർത്താവുമായി കാമകേളികൾ ആടുന്നത് കണ്ട് നെടുവീർപ്പിടേണ്ട അവസ്ഥയായിരുന്നു ഉമക്ക്…
രഘുവിന്റെ നാക്കായിരുന്നു ഉമയുടെ ആകെയുള്ള ആശ്വാസം…
കഴപ്പ് സഹിക്കാതെ വരുമ്പോൾ അവൾ മരുമകന്റെ മുഖത്ത് പൂറിട്ട് ഉരച്ചു…
ഒരു ദിവസം വിജയരാഘവൻ രഘുവിനെ വെള്ളയാംകല്ല് പാലത്തിനു സമീപം ഭാരതപ്പുഴയുടെ തീരത്തുള്ള പാർക്കിലേക്ക് വിളിച്ചു കൊണ്ടുപോയി…
അയാളുടെ ഒറ്റക്കിരുന്നു സംസാരിക്കാനായുള്ള വിളി രഘുവിനെ ചിന്താകുഴപ്പത്തിൽ ആക്കിയെങ്കിലും അവൻ അയാൾ പറഞ്ഞ സമയത്തു തന്നെ പാർക്കിൽ എത്തി…
തന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ തല കുനിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന രഘുവിനോട് അയാൾ സൗമ്യനായി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി…
രഘൂ.. നിന്റെ പ്രായത്തിലും ആരോഗ്യത്തിലും പെണ്ണിനെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള കഴിവിലും അമിതമായ ആത്മവിശ്വാസം നിനക്ക് തോന്നിയിരുന്നു…
വയസ്സനായ ഞാൻ നിന്റെ പ്രവർത്തികൾക്ക് ഒരു തടസം പോലും ആയി നീ കണ്ടില്ല…
എന്റെ ഭാര്യയും മകളും നിന്റെ കാമത്തിന് അടിമായി എന്ന് നീ കരുതി. അതുകൊണ്ട് എന്നെയും നിന്റെ പ്രവർത്തികളുടെ സാക്ഷിയാക്കി അടിമപ്പെടുത്തി മുന്നോട്ട് പോകാമെന്നു നീകരുതി…
ആദ്യമൊക്കെ അല്പം ചാഞ്ചല്യം എനിക്കും തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ അതിൽ നിന്നും മോചിതനായി…
പിന്നെ നിന്നോട് എനിക്ക് പകയാണ് തോന്നിയത്… നമ്മുടെ ഭാര്യയിലും മകളിലും നമുക്ക് ഒരു നിയന്ത്രണംവും ഇല്ലാതാവുകയും അവർ മാറ്റാരാളോട് ചേർന്ന് നമ്മളെ അവഹേളിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അതിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്താൻ എനിക്ക് കഴുയുമായിരുന്നില്ല…