തീയ്യേറ്ററിൽ ടിക്കറ്റ് കിട്ടുമോ എന്നത് തന്നെ അറിയില്ല, അത് കിട്ടിയാലും സീറ്റ് സൗകര്യമുള്ളതാണോ എന്നതും പറയാനൊക്കില്ല. മാത്രവുമല്ല കൂട്ടുകാരികൾ ഉള്ളതിനാൽ ഒന്നും നടക്കില്ല. തനിക്ക് വേണ്ടത് ഇനി വെറും വിരലിടൽ മാത്രമല്ല താനും. മറ്റെന്താണ് ഒരു വഴി?
മീരയും ഇതെല്ലാം തന്നെയാണ് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്. അവൾ എന്തിനും തയ്യാറായിരുന്നു. ഈ കുട്ടിച്ചരക്കിനെ തിന്നില്ലെങ്കിൽ ഇന്ന് തനിക്ക് കഴപ്പ് തീരില്ല എന്നു തന്നെ മീരയ്ക്ക് തോന്നി.
ഒരു പോവഴി ഉണ്ടെന്ന് അനീറ്റയ്ക്ക് തോന്നി..
തന്റെ കൂട്ടുകാരികളിൽ ഒരാൾ താമസിക്കുന്നത് പേയിങ്ങ് ഗസ്റ്റ് ആയിട്ടാണ്. അവളോട് എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞ് ആ മുറി തരപ്പടുത്തിയാൽ കാര്യം നടക്കും. പക്ഷേ താൻ ഇതുവരെ അങ്ങിനെ ഒരു കാര്യം ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല. മാത്രവുമല്ല സിനിമ ഒഴിവാക്കുകയും വേണം. ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണാനുണ്ട് എന്ന കള്ളം വേണമെങ്കിൽ പറയാം.
അനീറ്റ എങ്ങിനെ ഇത് ചേച്ചിയോട് അവതരിപ്പിക്കും എന്ന് ആദ്യം ചിന്തിച്ചു. ചേച്ചിക്കും ഇതെല്ലാം സമ്മതമാകണം, കൂട്ടുകാരി മുറിതരികയും വേണം.
‘ചേച്ചി എപ്പോഴാണ് ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണുന്ന അപ്പോയ്മെന്റ് ?’
‘അങ്ങിനൊന്നുമില്ല എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും കാണാം, അത്ര തിരക്കൊന്നുമില്ല.’
‘ശ്ശെടാ കുഴഞ്ഞല്ലോ?’ അനീറ്റ ചിന്തിച്ചു. ചേച്ചിക്ക് കാര്യം മനസിലാകുന്നില്ല.
അവൾ ട്രാക്ക് മാറ്റി, ‘അല്ല ചേച്ചി – വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് കൂട്ട് വരാം, സിനിമ കാണുന്നത് അടുത്ത ദിവസത്തേയ്ക്ക് ആക്കാം.’
മീര ചോദ്യഭാവത്തിൽ അനീറ്റയെ നോക്കി. ആ ചുണ്ടത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി മിന്നിത്തിളങ്ങി.
അവൾ തുടർന്നു, ‘ഒരു കൂട്ടുകാരിയുടെ റൂം ഉണ്ട് ഇവിടെ, അവളും സിനിമ കാണാനുണ്ട്; അവർ സിനിമയ്ക്ക് കയറുന്ന സമയത്ത് നമ്മുക്ക് ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കണ്ടിട്ട് ആ മുറിയിൽ വിശ്രമിക്കാം.’ അത് പറയുമ്പോൾ അനീറ്റയുടെ സ്വരം പതറുകയും, നാണം പതിയെ തലപൊക്കുകയും ചെയ്തു.
മീരയ്ക്ക് കാര്യങ്ങൾ ഏകദേശം മനസിലായി തുടങ്ങി. ‘പെങ്കൊച്ച് ആള് തരക്കേടില്ലല്ലോ?!!’ അവൾ മനസിലോർത്തു.
‘ങാ നമ്മുക്ക് നോക്കാം, കൂട്ടുകാരിയോട് എന്ത് പറയും?’ മീര തികട്ടിവന്ന മന്ദഹാസം കഷ്ടപ്പെട്ട് ഒതുക്കി.
‘അത് ആലോചിക്കണം,’ ആലോചനയോടെ അനീറ്റ പറഞ്ഞു.
‘ഡ്രെസ് മാറാനാണെന്ന് പറഞ്ഞാലോ?’ മീര ഒരു പൊട്ട ചോദ്യം ചോദിച്ചു.