Posted by
മായ : മതി ഇനി അതിനെപ്പറ്റി സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കണ്ട. നിനക്ക് തെറ്റു മനസ്സിലായില്ലെ, അതുമതി.
ഞാൻ : ഇല്ല ഞാനിനി അതെ പറ്റി സംസാരിക്കുന്നില്ല. ഇതാ കഴിക്ക് ചേച്ചി ….
അങ്ങനെ ഒരോന്ന് സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ കഞ്ഞി കൊടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഞാൻ : മക്കളെ തിരികെ വിളിച്ചു കൂടായിരുന്നോ . ആരും സഹായത്തിനില്ലാതെ ഈ അവസ്ഥയിൽ എങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് ……
മായ : ഞാൻ മനപൂർവ്വം വിളിക്കാത്തതാ . എനിക്ക് വയ്യാത്തത് അറിയിച്ചതും ഇല്ല. അവരെ എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഫെയ്സ് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. 2 ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ അവർ വരുമല്ലോ. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ചിലപ്പോൾ പഴയതു പോലെ ആയിട്ടുണ്ടാകും.
എനിക്ക് അതു മായ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തലകുനിച്ച് ഇരിക്കാനെ കഴിഞ്ഞൊള്ളൂ.
മായ : കഞ്ഞി ….
പെട്ടെന്ന് തല നിവർത്തി കഷ്ടപ്പെട്ട് മുഖത്ത് വരുത്തിയ ചിരിയോട് കൂടി മായക്ക് കഞ്ഞി കൊടുക്കുന്നത് തുടർന്നു.
മായ : നീ വല്ലതും കഴിച്ചോ.
ഞാൻ : ഹാ കഴിച്ചു.
മായ : നിന്റെ കാലിന് ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട്
ഞാൻ : കുഴപ്പമില്ല
മായ : എവിടെ , കാല് കാണിച്ചേ … നോക്കട്ടെ ….
ഞാൻ എന്റെ പരിക്ക് പറ്റിയ കാല് മായയ്ക്ക് മുന്നിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.
മായ : ഇത് നീരുവിന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ? ഇന്നലെ വീട്ടിൽ പോയിട്ട് മരുന്നിട്ടില്ലെ?
ഞാൻ : ഇല്ല മറന്നു ….
മായ : പിന്നെന്തിനാ ഈ വയ്യാത്ത കാലും വെച്ച് പണിക്ക് വന്നേ…
ഞാൻ : അത് പിന്നെ ….
മായ : മ്മ്… പോരട്ടെ …..
ഞാൻ : ഇന്നലെ ചേച്ചി എന്നെ ബ്ലോക്ക് ചെയ്തില്ലെ. ചേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ എന്താകുമെന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാ …..
മായ: മ്മ്….. ഇന്ന് പണിയൊന്നും ഇല്ലേ . അതോ എന്നെ സുശ്രൂഷിക്കാൻ വന്നതാണോ ?