Posted by
വീട്ടുകാർക്ക് ഇപ്പോഴും എന്നോട് ദേഷ്യാണ്… പ്രത്യേകിച്ച് കീർത്തിക്ക്… അവളുടെ നല്ല ആലോചനകൾ ഒക്കെ ഞാൻ കാരണം മുടങ്ങി എന്ന് വൃന്ദ പറഞ്ഞിരുന്നു..പിന്നെ. അമ്മാവന്മാരും ഇളയച്ഛന്മാരും ഒക്കെ ഇപ്പോഴും കലിപ്പിൽ തന്നെ… എന്നെ പറ്റി ആരുമിപ്പോ മിണ്ടാറു പോലുമില്ല.
പക്ഷെ അവരെ ഞാൻ എന്നും ഓർക്കാറുണ്ട്.
വീണ്ടും ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത് എന്നെ ആലോചനകളിൽ നിന്നും മുക്തയാക്കി..ജോസേട്ടനാണ്
ഞാൻ : ജോസേട്ടാ
ജോസ് : മോളെ… ആളെത്തിയിട്ടുണ്ട്
ഞാൻ : ഓക്കേ… ഞാൻ കഴിഞ്ഞിട്ട് വിളിക്കാം…
ഞാൻ ക്ലോക്കിൽ സമയം നോക്കിയപ്പോൾ 9 മണി
A/C യുടെ തണുപ്പും പിന്നെ താഴത്തെ കടിയും…. നല്ല മൂഡ് ആയി.. ആൾ വേഗം വരണേ എന്നായിരുന്നു എന്റെയും പ്രാർത്ഥന…
ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്ന് മാറ്റി… ഞാൻ ഒരു നീല നൈറ്റി എടുത്തിട്ടു… വളരെ സുതാര്യമായ ഒന്ന്.
മുഖം കഴുകവേ ഡോറിൽ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു…
ഞാൻ – അകത്തേക്ക് പോന്നോള്ളൂ. വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടില്ല. ആൾ അകത്തു കയറിയതും ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…
ഞാൻ ഇന്നത്തെ ആളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയതും എന്റെ സർവ നാഡി ഞെരമ്പുകളും തളർന്നു പോയി…
എനിക്ക് അവിടെന്നു നീങ്ങാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ…
എന്റെ അടുത്ത് വന്ന ആൾക്കും ഇതേ അവസ്ഥ….
ഞാൻ : അപ്പു.. നീയോ
അപ്പു : ചേച്ചിയോ……
അതെ അപ്പു എന്ന് ഞങ്ങൾ വിളിക്കാറുള്ള എന്റെ സ്വന്തം അനിയൻ… എന്റെ അമ്മയുടെ വയറ്റിൽ ജനിച്ച കാർത്തിക്ക്.
എനിക്ക് തല കറങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി.. ഞാൻ ബെഡിൽ ചെന്നിരുന്നു.
അപ്പു ഒരു മൂലയ്ക്ക് നിന്നു കരയുന്നു…
5 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ നിയന്ത്രണം വീണ്ടെടുത്തു. അവൻ ഇപ്പോഴും അവിടെ തന്നെ നിന്നു കരയാണ്
ഞാൻ : അപ്പു…
ഞാൻ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു. അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു..