Posted by ഞാൻ അല്പം സങ്കടത്തേടെ തന്നെ ബസ്സിലേക്ക് കയറി.
ഭാമേച്ചി ഇന്നും ലീവാണോ.. എന്റെ ഉള്ളിൽ ആ ചോദ്യമുയർന്നു.
കടയിൽ എത്തുന്നത് വരെ ഇന്നും ഭാമേച്ചിയെ കാണാൻ കഴിയില്ല എന്ന സങ്കടത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ.
കടയിലെത്തി മുകളിലേ നിലയിലേക്ക് കയറി ചെല്ലുബോൾ എന്റെ നോട്ടം നേരെ ചെന്ന് പതിച്ചത് ഭാമേച്ചിയുടെ മുഖത്തായിരുന്നു.
ഞാൻ അവരെ കണ്ടതും അടക്കാൻ കഴിയാത്ത സന്തോഷം കൊണ്ട് ഞാൻ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ഇന്ന് കാണാഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഞാൻ വിജരിച്ചു ഇന്നും ലീവ് ആണെന്ന്.
ഞാൻ വീട്ടീന്ന് നേരെ ഇങ്ങ് പൊന്നു. ചേച്ചി എനിക്ക് മറുപടി തന്നു.
ആഹാ അപ്പോ കുട്ടികളോ..
അവരെ വൈകീട്ട് ഷാജിയേട്ടൻ പോയി കൊണ്ടുവരും.
മ്മ്…
അല്ലട വിനി ഇന്നും ബസ്സില് തിരക്കുണ്ടായിരുന്നില്ലേ… ചേച്ചി അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ മുഖത് കടിച്ച് പിടിച്ച ഒരു ചിരി ഉണ്ടായിരിന്നു.
അത് പിന്നെ ചോദിക്കാനുണ്ടോ. പക്ഷേ ഞാൻ ഇന്ന് പുറകില നിന്നത്. ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം എന്തെന്ന് ചേച്ചിക്ക് മനസിലായി എന്ന് ഞാനാ മുഖത്ത് നിന്നും മനസിലാക്കി.
അതെന്താട നീ ഇന്ന് മുന്നിൽ നിൽക്കാഞ്ഞത്.. ചേച്ചി പുരുകം വളച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എന്തോ എനിക്കൊരു മൂഡ് തോന്നിയില്ല.
അതെന്താ നിനക്ക് മൂഡ് തോന്നാഞ്ഞത്..
അത് കേട്ട് ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ ഭാമേച്ചിയുടെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
സാരല്ല്യ നാളെ മുതൽ നിന്റെ മൂഡ് വരു ട്ടോ. ചേച്ചി അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്ത് നിന്നും പോയി.
ഭാമേച്ചി… നമ്മുക്ക് ആ ഡിസ്പ്ലേ ഒന്ന് മാറ്റിയിടം.. രാവിലത്തെ സ്ഥിരം പരുപാടികൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഭാമേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു.
ങേ അതിന് അത് ഇട്ടിട്ട് ഒരാഴ്ചയായോ…
ഒരാഴ്ച്ച ആയിട്ടിലെങ്കിലും നമ്മുക്ക് അത് മാറ്റിയിടാം. അത് അത്ര പോരാ. നമ്മുക്ക് വേറെ ഇടം. ഭാമേച്ചിയെ ഒന്ന് അടുത്ത് കിട്ടാൻ വേണ്ടി ഒരു അടവ് പ്രയോഗിച്ചതാണ് ഞാൻ.
ദാ ഇത് ഇടം.. ഞാൻ ഒരു ചുരിദാർ എടുത്ത് കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഭാമേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു.
മ്മ്.. എന്ന വാ. ചേച്ചി എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ചുരിദാറും തട്ടിപ്പറിച്ച് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് ഡിസ്പ്ലേ യുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.