രേഖയെ നോക്കി അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് അവന് വീടിന്റെ പിന്നിലേക്ക് ഓടി. രാഘവന് ചോദ്യഭാവത്തില് അവളെ നോക്കി. അവള് അറിയില്ലെന്ന് തോളുകള് കുലുക്കിയിട്ട് ഉള്ളിലെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. പാവാടയുടെ ഉള്ളില് ഉരുണ്ടു മറിയുന്ന ചന്തികളിലേക്ക് നോക്കി രാഘവന് ശക്തമായി അണ്ടിതടവി. ആ പച്ച ചന്തികള് നേരില് ഒന്ന് കണ്ടിരുന്നെങ്കില് എന്നവന് ഭ്രാന്തമായി മോഹിച്ചു. എന്ത് മുഴുപ്പും തെന്നലുമാണ് അവറ്റകള്ക്ക്! അവയുടെ ഉള്ളിലെ അവളുടെ കൂതിയുടെ കാര്യം ഓര്ത്തപ്പോള് രാഘവന്റെ അണ്ടി ഒലിച്ചു.
“ഇന്നാ മാമാ”
അല്പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള് മടങ്ങിയെത്തിയ രഘു ഒരു വാഴപ്പഴം രാഘവന്റെ നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. രാഘവന് അതുവാങ്ങി തൊലികളഞ്ഞ് തിന്നു. രഘു വീണ്ടും പിന്നിലേക്ക് ഓടിയിട്ടു തിരികെയത്തി. അവന്റെ കൈയില് മറ്റൊരു പഴം ഉണ്ടായിരുന്നു.
“മാമാ ചേച്ചിയോട് പറയല്ലേ. രണ്ടെണ്ണവേ ഒള്ളാരുന്നു പഴുത്തത്. ചേച്ചി തന്നെ തിന്നാന് നിര്ത്തീരുന്നതാ”
ഒരു വിജയിയുടെ ഭാവത്തോടെ അവന് പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട രേഖ വേഗം പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
“ങാഹാ, ഞാന് നിര്ത്തിയിരുന്ന പഴം നീ എനിക്ക് തരാതെ തിന്നും അല്ലെ”
രഘുവിന്റെ കൈയില് നിന്നും മിന്നായം പോലെ പഴം തട്ടിയെടുത്തിട്ട് അവള് പല്ലിളിച്ചു. തുടര്ന്നവള് പഴവുമായി വീട്ടിലേക്ക് ഓടിക്കയറി.
“എന്റെ പഴം താടീ കള്ളീ”
രഘു ദേഷ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. രേഖ അവനെ കോക്രി കാണിച്ച് പഴം പിന്നില് ഒളിപ്പിച്ചു.
“മാമാ എന്റെ പഴം തരാന് പറ” രഘു രാഘവനോടു പറഞ്ഞു.
“അവന് കൊടുക്കടി മോളെ. നിനക്ക് വേറെ വാങ്ങിച്ചു തരാം”
“എനിക്ക് വേണ്ട കടേലെ പഴം. ഇത് പൂവനാ. കൊടുക്കത്തില്ല ഞാന്” രേഖ പഴം കുലുക്കിക്കൊണ്ട് രഘുവിനെ തന്റെ ചുവന്നു തുടുത്ത നാവു നീട്ടിക്കാണിച്ചു.
“മാമാ വാങ്ങിച്ചു താ” രഘു ചിണുങ്ങി.
“കൊടുക്കടി”
“ഇല്ല”
“എടീ അവന് കുഞ്ഞല്ലേ? നീ വല്യ പെണ്ണായില്ലേ? അവനു കൊടുക്ക്”
“ഇല്ല”
“എങ്കീ ഞാന് പിടിച്ചുമേടിക്കും”
“ഓ പിന്നെ, കുറെ മേടിക്കും”
രേഖ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വെല്ലുവിളിയോടെ അവനെ നോക്കി.
“പിടിച്ചുമേടിക്ക് മാമാ. ഇന്നലേം രണ്ടെണ്ണം പഴുത്തത് ചേച്ചി തന്നാ തിന്നത്. എനിക്ക് തന്നില്ല”