: മതി രേണു.. പോയി പോയി
: ഇത്രയ്ക്ക് സുഖമാണോ ഇത് പോകുമ്പോ… ഏട്ടന്റെ മുഖമൊന്ന് കാണണം
: നീയൊന്ന് കൈ നോക്കിയേ
ടൗസറിൽ നിന്നും കൈ വെളിയിലെടുത്ത രേണു തന്റെ വിരലുകളെ അകത്തുമ്പോൾ പശപോലെ വലിയുന്നുണ്ട് അവന്റെ ശുക്ലം. കയ്യിലെ കൊഴുത്ത ദ്രാവകം അവൾ മുഖത്തേക്കടുപ്പിച്ച് മണത്തുനോക്കി…
: ഇത് പശപോലെ ഉണ്ടല്ലോ… മണമൊന്നും വലിയ കുഴപ്പമില്ല
: ടേസ്റ്റ് ഉണ്ടോന്ന് നോക്ക്
: ഈ… എനിക്കുവേണ്ട
: ഛേ.. ഇപ്പോഴേ കളയണ്ടായിരുന്നു… നിന്റെ അമ്മിഞ്ഞ പിടിച്ച് മതിയായില്ല
: ഇനിയും സമയമുണ്ടല്ലോ… ഇതിൽ കൂടുതലൊന്നും ചോദിക്കാതിരുന്നാ മതി..
: നിന്റെ തുണിപോലും ഞാനഴിക്കില്ല.. എനിക്ക് ഈ പെണ്ണിന്റെ കഴുത്തിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന താലിമാല കണ്ടോണ്ട് കളിച്ചാമതി
: ഉമ്മ… പോയി കഴുകി വാ…
വൃത്തിയായിവന്ന് രണ്ടുപേരും ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ച് കുറേനേരം ബാൽക്കണിയിലിരുന്നു. തണുത്ത കാറ്റിൽ ആദിയുടെ തോളിൽ ചാരിയിരുന്നവൾ കിന്നാരം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. രാത്രി വൈകുവോളം സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്തെടുത്ത അവർ കണ്ണുകളിൽ ഭാരമനുഭവപ്പെട്ടതോടെ ഒരു പുതപ്പിനടിയിൽ ഒട്ടിച്ചേർന്ന് മയങ്ങി.
………………………..
ദിവസങ്ങൾ എത്ര പെട്ടെന്നാണ് കടന്നു പോകുന്നത്. ഇന്ദു അവിടത്തെ കാലാവസ്ഥയുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ പഠിച്ചുതുടങ്ങി. ആദി തിരിച്ച് ജോലിക്ക് പോകാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്. ആരതി, അമ്മായിയുടെ ഷോപ്പ് ഭംഗിയായി നടത്തിക്കൊണ്ടുപോകാൻ കിണഞ്ഞു ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. ഇന്ദുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് യാത്ര പുറപ്പെടേണ്ട ദിവസത്തിന് തലേന്ന് രേണുവും ആദിയും കൂടി കറങ്ങാനിറങ്ങി. ഇനി എപ്പോഴാണ് ഇതുപോലെ കാണാൻ പറ്റുകയെന്നറിയില്ലല്ലോ. രാവിലെ വീട്ടിൽനിന്നിറങ്ങിയ ആദി രേണുവിനെയും കൂട്ടി നേരെപോയത് ഹോട്ടലിലേക്കാണ്. രാവിലത്തെ കാപ്പികുടി കഴിഞ്ഞശേഷം രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ഓരോ സിനിമയും കണ്ട്, ഷോപ്പിങ്ങും കഴിഞ്ഞ് സന്ധ്യയോടെ ബീച്ചിലെ സൂര്യാസ്തമനവും കണ്ടാണ് മടങ്ങിയത്. ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുന്നിൽ രേണു കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആദിയുടെ ഉള്ളൊന്ന് പിടഞ്ഞു.
: ഹലോ സാറേ… ഇതെന്താ പറ്റിയേ.. ആദ്യായിട്ടാണോ എന്നെവിട്ടു പോകുന്നത്.
: എന്നാലും എന്തോപോലെ… ഇനി നീ തനിച്ചല്ലേ. അമ്മായിയും ഇല്ലല്ലോ
: അതാണോ ഇപ്പൊ വലിയ കാര്യം… ഏട്ടൻ സമാധാനത്തിൽ പോയിട്ട് വാ.. പിന്നെ വരുമ്പോ ഒരു പത്തുപവനിൽ കുറയാത്ത മാലയും താലിയും വാങ്ങിയിട്ട് വന്നാൽമതി കേട്ടോ