പ്രത്യേകിച്ചും മകളുടെ വിവാഹ ശേഷം ഞാൻ അതിനെ പറ്റി അവളോട് ചോദിക്കാനും പോയില്ല…
അവളുടെ ശരീരത്തോടും പ്രായത്തോടും നീതി പുലർത്താൻ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ കഴിയുന്നില്ലന്ന് എനിക്കറിയാം…
എന്റെ മനസിൽ കാമം ഉണ്ട്… അത് ഇല്ലാതെ ആയിട്ടില്ല… ഉമയുടെ മദാലസ രൂപം കാണുമ്പൊൾ ഉള്ളിലെ കാമം ഉണരാറുണ്ട്…
പക്ഷെ അതിന് അനുസരിച്ചു ശരീരം ഉണരാറില്ല…അത് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ അവളുമായി ബന്ധപ്പെടാൻ ശ്രമിക്കാത്തത്…
അവളെ ഉണർത്തനെ എനിക്ക് കഴിയൂ… അടക്കാൻ കഴിയില്ല…
അവൾ വികാര ശമനത്തിനു സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുന്നത് ഒരു കുറ്റബോധത്തോടെ ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ട്…
എത്ര വികാരമുണ്ടങ്കിലും മകന്റെ സ്ഥാനത്തുള്ള ആളുമായി.. ശ്ശേ.. എനിക്ക് അതൊട്ടും ദഹിക്കുന്നില്ല…
മാത്രമല്ല.. മകളുടെ ജീവിതം.. അതുവെച്ചല്ലേ അവൾ കളിച്ചത്.!
സൗമ്യ ഇതറിഞ്ഞാൽ അവൾ ആകെ തകർന്നു പോകില്ലേ…
അവൾ കഴപ്പ് കേറിയപ്പോൾ എന്നെ മറന്നു മകളെ മറന്നു ജീവിതം മറന്നു..
ഒരു മിനിട്ടുപോലും ഞാൻ നോക്കിയില്ല… അവൾ എന്തു നിൽപ്പാണ് നിന്നത്.. ഒരു പശുനെ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.. അവൻ ഒരു കാള കൂറ്റൻ തന്നെ…
ഉമയെ പൂർണ നഗ്നയായി കണ്ടിട്ട് ഒരു പാട് നാളായി.. ഇപ്പോൾ നല്ല പോലെ മെഴുത്തിട്ടുണ്ട്…മെഴുക്കും തോറും കഴപ്പും കൂടും…
സന്ധ്യ ആകാൻ പോകുന്നു…
തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ മനസ് അനുവദിക്കുന്നില്ല…
റസ്റ്റ് ഹൗസിൽ പോയി ഒരു റൂമെടുത്താലോ.. ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഡ്രസ്സ് മാറ്റാൻ ഒന്നുമില്ല…തന്നെയുമല്ല നാളെ ഓഫീസിൽ അറിയും..
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ഓർത്തു കൊണ്ട് പുഴ ഓരത്തുനിന്നും തിരിച്ചു മെയിൻ റോഡിലേക്ക് നടക്കുമ്പോളാണ് രഘുവിന്റെ ബുള്ളറ്റ് വന്ന് അടുത്തു നിന്നത്…
അവൻ എന്തു ധൈര്യത്തിലാണ് എന്റെ മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നത്…
അവൻ ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ വണ്ടി റോഡ് സൈഡിൽ വെച്ചിട്ട് എന്റെ നേരേ വന്നു….
ഞാൻ നില്ക്കാൻ പോയില്ല.. അവനെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ മുൻപോട്ട് നടന്നു…
അങ്കിൾ.. ഒന്നു നിൽക്കണം.. എനിക്ക് കുറച്ചു സംസാരിക്കണം…
അവൻ എന്നെ അങ്കിൾ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്.. ഒരു പതർച്ചയും ഇല്ലാതെ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ ഉള്ള സംസാരം…
മാറ്റാരും ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ അമ്മായി അച്ഛന്റെ മുൻപിൽ വരുമോ.. എനിക്കറിയില്ല… ഞാൻ തീർച്ചയായും വരില്ല.. നാടുവിടും അത്ര തന്നെ…