രാവിലെ കടയില് പോവാന് ഒരുങ്ങുമ്പോള് ആശാന് പറഞ്ഞു മോനെ അപ്പൂ നീയിന്നു എങ്ങും പോകേണ്ട ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകണം.. ഇവര്ക്ക് എവിടെയൊക്കെയോ പോകണമെന്ന് പറയുന്നു.. ഗൂഡമായി കണ്ണിറുക്കി കാട്ടി ആശാന് സ്ഥലം വിട്ടു. വിവരം അറിഞ്ഞപ്പോള് മോനൂ പറഞ്ഞു, ഞാനും കൂടിയെനമായിരുന്നു, പരീക്ഷ അടുത്തതിനാല് മിസ്സ് വഴക്ക് പായും.
ആനി അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു, മോനേം കൂട്ടി കരുങ്ങാന് ആന്റി ഒരു അവധി ദിവസം സാജനേം പ്രീതിയേം കൂട്ടി വരാം കേട്ടോ. പ്രോമിസ്. അവന് സന്തോഷത്തോടെ സ്കൂളില് പോയി. പ്രാതല് കഴികുമ്പോള് ആരാഞ്ഞു, എവിടെക്കാനവോ പള്ളി എഴുന്നുള്ളത്ത്? ആനി പറഞ്ഞു നമ്മള് എങ്ങും പോകുന്നില്ലല്ലോ.? പിന്നെ ആശാന് പറഞ്ഞതോ?.
അത് ശെരിയാ ഒന്ന് അല്യാരുടെ അവിടം വരെ ഒന്ന് പോകണം, നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പോകണം; വൈകിട്ട് സൌകരിയ പെട്ടാല് മതി. അതിനാണോ എന്നെ ഇവിടെ അടക്കൊഴിയെ പോലെ രവിലെ മുതല് കാവലിരുത്തിയിരികുന്നത്. എന്റെ ചക്കരക്ക് അതി രാവിലെ എന്താ ഇത്ര ധെഴിയം.. ഇതൊന്നു മയപ്പെടുത്തി യെടുക്കുവാനുള്ള പോടീ മരുന്ന് ഞാന് കരുതി വച്ചിട്ടുണ്ട്.. വാ ശെരിയാക്കി തരാം.. എന്താ ഇയാളുടെ ആന ബുദ്ധിയില് ഇനിയിം എന്തേലും കുബുദ്ധി ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ടോആവോ, ഇന്ന് കെണിയില് വീഴ്ത്താന്.? ഏട മുത്തെ ഇതൊന്നും ഒരു കുബുധിയുമല്ല വന്ജനയുമല്ല.. അതികമുള്ളവന് ഒന്നുമില്ലാത്തവനെ സഹായിക്കനമെന്നാ.. ഞങ്ങളുടെ വേദ പുസ്തകത്തില് പറയുന്നത്.. പിന്നെ ചോദിച്ചിട്ടും കിട്ടിയില്ലേല് യാചിച്ചു നോക്കും, എന്നിട്ടും കിട്ടിയില്ലേല് അത് കൂടിയേ തീരുവെങ്കില്, മറ്റു വഴിയില്ലെല് തട്ടി പറിക്കുക യെന്നത എന്റെ ശൈലി…
നീ ആശാന്റെ എല്ലാ കാരിയങ്ങളും അറിയാവുന്നവനല്ലേ?, മാമിയുടെ അവസ്ഥ നീ എന്തെ മനസിലാക്കഞ്ഞത്.. ഇവര് ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഇരു ചെവിയറിയാതെ സാധിച്ചു കൊടുക്കുവാന് ആവശ്യത്തിലേറെ കഴിവും പ്രപ്തിയുമുള്ള നീ അതിനൊന്നും തയാറാകാതെ ഇങ്ങനെ പുര നിറഞ്ഞു നില്ക്കുമ്പോള്, അവരെന്താ പുറത്തുള്ള വല്ലവനേം കൊണ്ട് അവരുടെ വയട്ടിലുണ്ടാക്കി എടുക്കനമായിരുന്നുവോടാ.? എന്തെ അത് നിങ്ങള് സഹിക്കുമായിരുന്നുവോ..?
അവരുടെ ദയനീയാവസ്ഥ മനസിലാക്കിയപ്പോള് നിന്നില് എനിക്കുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം വച്ചു ഞാന് മാമിക്ക് വാക് കൊടുത്തത് ശെരിയാ.. മോനുവിന്റെ സങ്കടം മാറ്റി കൊടുക്കുവാന് അപ്പു നിന്റെ കുഞ്ഞിനെ മാമി തന്നെ പ്രസവിക്കുവാന് തായാര് ആയിക്കൊള്ളുവാന് പറഞ്ഞത് എന്റെ കടമ… അത് എന്റെ ശൈലിയില് സാധിച്ചു കൊടുത്ത് വെന്നെയുള്ള്..