“ഇച്ചായ പതുക്കെ… വേദനിക്കുന്നു…”
പക്ഷെ ജോമി ഇതൊന്നും കേട്ടതുകൂടി ഇല്ല… നിലവിളി പതുക്കെ കുറുകലിലേക്കും മൂളലിലേക്കും വഴി മാറി….
പ്ലക്ക് പ്ലക്ക് പ്ലക്ക്…
സുഖത്തിന്റെ പരമകോടിയിൽ കൊണ്ടെത്തിച്ച വേഴ്ച്ച… ഒടുവിൽ ജോമിൻ തളർന്നു മേഘയുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടുന്നു…അവൾ അവനെ വലിഞ്ഞു മുറുകി…
അൽപ്പനേരത്തിനു ശേഷം ജോമി അവളിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി…
ഇച്ചായന്റെ ബീജതുള്ളികൾ പുറത്തുപോകാതെ മേഘ കാലുകൾ പൊക്കി വച്ചു കിടന്നു….
“ഇന്ന് വല്ലാത്ത ഒരു സുഖം, അല്ലെ ഇച്ചായ..”
“ശെരിയ ഞാനും പറയാൻ വരുവാർന്നു…”
“സത്യം പറഞ്ഞ ആ നടപ്പ് ഒരു രക്ഷേം ഇല്ലാരുന്നൂട്ടോ…” മേഘയോട് ചേർന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
” പോ ഇച്ചായ ” അവൾ ഒന്ന് ചിണുങ്ങി..
“ഇത് വയറ്റിൽ പിടിക്കൂന്നു തോന്നുന്നു”
” പിന്നെ പിടിക്കാതെ…. ” അതു പറഞ്ഞു അവളെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു രണ്ടുപേരും ഉറക്കത്തിലേക്ക് പോയി.
ഒപ്പം..ഔട്ട്ഹൗസിൽ.. അലക്സും…
ഇരു കൂട്ടർക്കും വിധി കാത്തു വച്ചത് എന്തെന്നറിയാതെ നിദ്രയെ പുൽകി…
തുടരും…
തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകും… ആദ്യമായാണ് എഴുതുന്നത് …അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയണെ!