എന്തിന്???”
ഞാൻ മൗനം നടിച്ചു.
അപ്പോഴേക്കും കാർത്തിക പറഞ്ഞു.
“ഒരു ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം കിട്ടാൻ.”
“ഓഹോ…. എന്ത് ചോദ്യം?”
“നിങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച ചോദ്യം.
സുഭദ്ര? അരുൺ?”
അപ്പോഴേക്കും അർച്ചമ്മ ഞെട്ടി.
“അതിനുള്ള ഉത്തരം എല്ലാം ഞങ്ങൾക് കിട്ടി.
അവർ ഒരു പക്ഷേ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് ഞങ്ങൾക് അറിയില്ല.. പക്ഷേ ആ ദിവസം എന്ത് നടന്നു എന്ന് ഞങ്ങൾക് വളി പുള്ളി തെറ്റാതെ ഒരാൾ പറഞ്ഞു തന്നു..”
കാർത്തിക എല്ലാം അവരോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അർച്ച ഞെട്ടി പോയി.
പിന്നെ ഞങ്ങൾക് ഉറക്ക ക്ഷീണം കാരണം കുളി കഴിഞ്ഞു അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു.
കാർത്തിക്കക് ആണേൽ കുഞ്ഞു വയറ്റിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് റൊമാന്റിക് ഫീലിംഗ് വന്നാലും അപ്പൊ തന്നെ പറയും നീ ഒന്ന് പുറത്ത് വരാട്യെടാ എന്നിട്ട് വേണം നിന്റെ അച്ഛന്റെ എല്ലാ സൂക്കേടും മാറ്റി കൊടുക്കാൻ എന്നൊക്കെ.
അവളോട് അന്ന് രാത്രി നടന്ന അതായത് കുഞ്ഞു ഇവളുടെ വയറ്റിലേക് പരാഗണം നടത്തിയ ആ ദിവസം അവൾ കാട്ടിക്കുട്ടിയ എല്ലാം ഇവളോട് പറഞ്ഞു ആയിരുന്നു.
അവള്ക്ക് നാണം വന്നു അത്രല്ലാം കേട്ടപ്പോൾ.
പക്ഷേ ഇവൾ പറഞ്ഞേ നമുക്ക് അങ്ങനെ ഒരു അടിപൊളി ലൈഫ് മതി എന്നാണ്.
അങ്ങനെ പിറ്റേ ദിവസം കാർത്തിക എഴുന്നേക്കുബോൾ അവൾ പണ്ട് യൂസ് ചെയ്താ ലാപ്ടോപ്പും പിന്നെ ജ്യോതിക യുടെയും ലാപ്ടോപ്പ് ഒക്കെ വെച്ച് എന്തൊ കണക്ഷൻ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു കാർത്തി.
അത് കണ്ടിട്ട്.
“ഇത് എന്ത് ആണ്.”
“ആ എഴുന്നേറ്റോ…
എനിക്ക് ഒരു നേരം പോക്ക് വേണ്ടേ…”
“മിസ്റ്റർ നേരം പോകാൻ ആണേൽ ദേ എന്റെ കാൽ ഒക്കെ ഒന്ന് തിരുമ്മി താടോ….
അങ്ങനെ പലതും…
ഇയാളുടെ കുഞ്ഞിനെ വയറ്റിൽ ഇട്ടോണ്ട് നടക്കുന്നത് അല്ലെ…
ഭർത്താവ് ആണ് പോലും….”
“പറയു പെണ്ണേ നിനക്ക് എന്താ വേണ്ടേ…”
കാർത്തിക ബെഡിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു വന്നു അവന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നു കവിളത്തു ഒരു ഉമ്മാ തന്നിട്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക്..
എനിക്ക്..
കരിക്കുംവെള്ളം കുടിക്കാൻ കൊതി ആകുകയാ..”