ഇതെല്ലാം ആലോചിച് ഞാൻ റൂമിലോട്ട് കേറുക ഉണ്ടായി… പെട്ടെന്നു അവൾ തല തിരിച്ചു എന്നെ കണ്ടു…. ആദ്യം മനസിലായില്ലെങ്കിലും പിനീട് അവൾ എന്നെ തിരിച്ചു അറിഞ്ഞു…. തിരിച്ചു അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾടെ മുഖത്തു നാണവും ഭയവും ലജ്ജയും ഒക്കെ അനുഭവവേട്ടതായിട്ട് എനിക്ക് തോന്നി
ഞാൻ: എടി വീണേ നിനക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായോ?
വീണ : ആദർശ് ചേട്ടൻ അല്ലെ? ചേട്ടൻ എന്താ ഇവിടെ?
ഞാൻ : ഈ പടങ്ങൾ ഒക്കെ ഷൂട്ട് ചെയ്യുന്ന ക്യാമറ മാൻ ഞാൻ ആണ്
വീണ : അതിനായി ഇത്രേം ദൂരം ഒക്കെ വരണോ?
ഞാൻ : ആ ജീവിച്ചു പോണ്ടേ…. അത് ഇരിക്കട്ടെ നീ എന്താ ഇവിടെ?
വീണ : ഞാൻ ആണ് പടത്തിലെ നടി
ഞാൻ : നിനക്ക് ഇവിടെ നടക്കുന്ന എന്ത് പടം ആണെന്ന് അറിയാമോ?
വീണ : അറിയാം ചേട്ടാ
ഞാൻ : എന്ത് പറ്റി വീണേ നിനക്ക്? എന്റെ ഓർമയിൽ നീ പഠിക്കാൻ ഒക്കെ മിടുക്കി ആയിട് ഒള്ള ഒരു ഡീസന്റ് കുട്ടി എയർണല്ലോ… നീ ഇപ്പോ എങ്ങനെയാ ഇതേപോലെ ഒരു വെടി ആയത്?
വീണ: അതൊക്കെ ഒരു വല്യ കഥ ആണ് ചേട്ടാ… ജീവിക്കാൻ എനിക്ക് ഇപ്പോ ഈ ഒരു മാർഗ്ഗമേ ഒള്ളു
അവൾടെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് ഒള്ളത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി പക്ഷെ ചോദിക്കാത്ത വിടാൻ എനിക്ക് മനസ് വന്നില്ല… അതോണ്ട് കൊറേ നിർബന്ധിപിച്ചിട് ആണേലും ഞാൻ അവളിൽ നിന്ന് മാക്സിമം ഇൻഫർമേഷൻ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
6 വർഷം മുന്നേ അവൾ പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ എയർന്നു അവളുടെ അച്ഛന്റെ മരണം. മുഴു കുടിയൻ ആയ അവൾടെ അച്ഛൻ സിർഹഹോസിസ് വന്നു ആണ് മരിച്ചത്. അവളുടെ അച്ഛന് കൂലി പണി എയർന്നു. ആ വരുമാനം കൊണ്ട് ആണ് അവർ ജീവിച്ചു ഇരുന്നത് പക്ഷെ അച്ഛന്റെ മരണ ശേഷം ആ വരുമാനം മുടങ്ങി. ഷുഗർ കാരണം കാലിനു തലർവാദം ഒള്ള അവൾടെ അമ്മക് വീട്ടു ജോലിക്ക് ഒന്നും പോവാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ എയർന്നു…