Posted by “ഇതിത്തിരി ഉള്ളിലെത്തിയാൽ മതി നിന്റെ പള്ള വീര്‍ക്കാന്‍.” അവൻ പറഞ്ഞു. അവൾ ചിരിച്ചു.
മൂന്നു ദിവസം സീത അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. വിവിധ പോസുകളിൽ അവർ വിസ്തരിച്ചു കളിച്ചു.നാലാം ദിവസം അവൾ ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോയി. വിനയന്റെ കൂടെയാണ് പോയത്. അന്ന് രാത്രി ഗീത പ്രസവിച്ചു. ഒരാൺകുട്ടി .
പത്തു മാസം കഴിഞ്ഞു. അതിനിടയിൽ ഒരുപാടു കാര്യങ്ങൾ സംഭവിച്ചു.അമ്മായി സുന്ദരനായ ഒരാൺകുട്ടിക്ക് ജന്മം നൽകി. അമ്മായിയെ ആശുപത്രിയിൽ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തത് മുതൽ എന്തിനുമേതിനും വിനയൻ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.രണ്ടു കുട്ടികൾ മുൻപേ പിറന്നെങ്കിലും സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ കൂടെ നിന്ന് താലോലിക്കാനും സ്നേഹലാളനകൾ നൽകാനുമുള്ള അവസരം ഇപ്പോഴാണ് അവനു കൈവന്നത്. ഗൗരിക്ക് പിറന്നത് ഒരു പെൺകുഞ്ഞാണ്‌ . സുലേഖ ആവട്ടെ ഇരട്ടക്കുട്ടികളെ പ്രസവിച്ചു. രണ്ടു പെൺകുട്ടികൾ.
പുതു വർഷം പിറന്നിരുന്നു. പി.ജി. കഴിയാൻ ഇനി മൂന്ന് മാസം കൂടി. തന്റെ കിടക്കയിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു വിനയൻ. രണ്ടര വർഷത്തിനിടയിൽ ആറ് കുട്ടികളുടെ അച്ഛനായിരിക്കുന്നു താന്‍. 22 വയസ്സ് തികയാൻ പോകുന്നേയുള്ളു. എല്ലാത്തിനും കാരണം വിജയമ്മയാണ്. വിജയമ്മയെ ഓർത്തപ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളാകെ ഒരു കുളിരു നിറഞ്ഞു. കണ്ണൊന്ന് ഈറനായി.അവരോട് തോന്നിയ ഇഷ്ടം മറ്റൊരാളോടും തോന്നിയിട്ടില്ല. എക്സാം കഴിഞ്ഞ് എവിടെയെങ്കിലും യാത്ര പോകുന്ന മട്ടിൽ അവരെ ഒന്ന് കാണാൻ പോകണം. പറ്റുമെങ്കിൽ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം അവിടെ താമസിക്കണം.
ലാൻഡ് ഫോൺ കണക്ഷൻ കിട്ടിയ ശേഷം ഫോൺ വഴി അവരുമായി ബന്ധപ്പെടാറുണ്ട്.പക്ഷെ അതിനു പരിമിതികളുണ്ടായിരുന്നു. വിനയന്റെ കയ്യിൽ ഇപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ മൊബൈൽ ഫോൺ ഉണ്ട്. പക്ഷെ വിജയമ്മക്ക് ലാൻഡ് ഫോൺ മാത്രമേയുള്ളു.വീട്ടിൽ നിന്നായാലും ആശുപത്രിയിൽ നിന്നായാലും ചുറ്റുപാടും കരുതിയെ വിജയമ്മക് അവനെ വിളിക്കാൻ പറ്റൂ .
സമയം വൈകുന്നേരം നാലര കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇന്ന് പുറത്തു പോകാൻ ഒരുത്സാഹം തോന്നുന്നില്ല.പെട്ടെന്ന് കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചു .അച്ഛൻ പൂമുഖത്തുണ്ട്.അതുകൊണ്ട് അവൻ താഴോട്ട് പോയില്ല. വീണ്ടും ചിന്ത വിജയമ്മയെ കുറിച്ചായി. ആ ദിവസങ്ങളിലെ ഓരോ മധുര നിമിഷങ്ങളും അവൻ ഓർത്തെടുത്തു. വാതിൽ ചാരിയിട്ട് തന്റെ മേശയിൽ ഭദ്രമായി സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന അവരുടെ ഷഡ്ഢി എടുത്ത് തന്റെ മുഖത്തോട് ചേർത്ത് അവൻ വീണ്ടും കിടന്നു.