Posted by അംബിക: വേണ്ട.. ഇന്ന് മതി.. വിനയേട്ടന് ഇവിടെയില്ല. അനിതയും ഇല്ല. വിനോദ് നാളെ അവളുടെ വീട്ടില്‍ നിന്ന് വരികയുള്ളൂ.
രാമന്‍: നിന്നെ എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ വേണമെങ്കില്‍ കയറി പിടിച്ച് എന്തെങ്കിലൊക്കെ ചെയ്യാം.. പക്ഷെ ഞാനത് ചെയ്യുന്നില്ല.. എന്റെ ആഗ്രഹം നീ സാധിപ്പിച്ചു തരണം.
അംബിക ഒന്നും പറയാതെ രാമനെ നോക്കി.
രാമന്‍: നീ നിന്റെ ആദ്യരാത്രി ഉടുത്ത സാരി ഏതായിരുന്നു.
അംബിക: സെറ്റ് സാരി
രാമന്‍: അത് നീ ഉടുക്കണം…
അംബിക: അയ്യോ അമ്മ ആ വേഷത്തില്‍ കണ്ടാല്‍…
രാമന്‍: രാത്രി കിടക്കാന്‍ നേരത്ത് അതുടുത്താല്‍ മതി. പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള്‍ തലയിലൂടെ മാക്സി ഇട്ടാല്‍ അറിയില്ല. പിന്നെ കുളിച്ച് സുന്ദരിയായി ആ സാരി ഉടുത്ത് തലയില്‍ മുല്ലപ്പൂ ചൂടി കയ്യില്‍ ഒരു പാല്‍ ക്ലാസുമായി മുറിയിലേക്ക് വരണം…
അംബിക: അയ്യോ.. അതൊക്കെ എന്തിനാ..?
രാമന്‍: വിനയനെ നീ ആദ്യമായി വരവേറ്റ പോലെ എന്നെയും വരവേല്‍ക്ക്…
അംബിക: അമ്മയും മോളും വല്ലതും അറിഞ്ഞാല്‍..?
രാമന്‍: ആരും ഒന്നും അറിയില്ല മോളെ.. ദൈവം നമുക്കായി തന്ന ദിവസമാണ് ഇത്. നീ അനിതയോട് പറഞ്ഞപോലെ വിനയന്റെ ആരോഗ്യമോ, കുണ്ണയോ എനിക്കില്ല. വയസ് അറുപത്തിയഞ്ചായി. എന്നെപോലെ ഒരാള്‍ക്ക് നിന്നെ എത്രത്തോളും സംതൃപ്തിപെടുത്താന്‍ സാധിക്കുമെന്ന് നിനക്കറിയാലോ..? അത് കൊണ്ട് മോള് ഒന്നുകൊണ്ടും പേടിക്കേണ്ട..
എന്നു പറഞ്ഞുപോവുന്ന രാമന്‍. ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് രാമന്‍ നേരെ നാട്ടിലെ അങ്ങാടിയിലേക്ക് പോയി. അയാള്‍ വരുമ്പോള്‍ കയ്യില്‍ ഒരു പാക്ക് മില്‍മ പാല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടാതെ മുല്ലപ്പൂവും. അത് രണ്ടും അംബികയെ അയാള്‍ ഏല്‍പ്പിച്ചു. അംബിക സെല്‍ഫില്‍ അത് ഭദ്രമായി വെച്ചു. അവള്‍ മറ്റൊരു സെല്‍ഫ് തുറന്ന് ഉള്ളില്‍ നിന്ന് അഞ്ച് ആറ് വര്‍ഷം മുമ്പ് ധരിച്ച തന്റെ ആദ്യരാത്രിയിലെ സാരിയുടുത്ത് നോക്കി. അന്ന് വിനയേട്ടന് മുന്നില്‍ ഇതിട്ടു നിന്നു. ഇന്നു അമ്മാവന് വേണ്ടി ഞാന്‍ മണിയറ ഒരുക്കുന്നു. അതും വിനയേട്ടന് ഇല്ലാത്ത സമയത്ത്. എല്ലാം ഈ കുടുംബത്തിന് വേണ്ടിയാണെന്ന ചിന്തമാത്രമായിരുന്നു അംബികക്ക്. പതിവുപോലെ രാമനും ഗൗരിയമ്മയും അംബികയും മോളും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അംബിക അടുക്കളയില്‍ ജോലി പൂര്‍ത്തിയാക്കി. സമയം ഏതാണ്ട് 8.30 ആവുന്നു.