രാമന് അനിതയെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി..
ഗൗരിയമ്മ: വാ രാമാ… ചായ കുടിക്കാം…
ഗൗരിയമ്മയുടെ ഈ വാക്ക് കേട്ട് വേഗം അയാള് അംബികയുടെ തോളില് നിന്ന് കയ്യെടുത്ത് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അംബികയോടായി രാമന്: മോളെ ഏത് സോപ്പാണ് തേക്കണത്.. നല്ല മണം..
അംബിക വേഗം അയാളില് നിന്ന് മുഖം മാറ്റി ബക്കറ്റിലെ തുണിയുമായി അലക്കാന് പോവുന്നു. അത് നോക്കുന്ന രാമനോട് ഗൗരിയമ്മ: വാ ചായ കുടിക്കാം. തണുക്കും…
ഇതുകേട്ട് നിരാശയോടെ പോവുന്ന ഗൗരിയമ്മയുടെ പിന്നാലെ പോവുന്ന രാമന്.
തുണി അലക്കുന്ന അംബികേച്ചിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് അനിത: ചേച്ചി ഇയാള് രണ്ടും കല്പ്പിച്ചാ വന്നത്… എന്നെ ഒന്ന് തോണ്ടി..
എഴുന്നേറ്റ് നില്ക്കവെ അംബികയുടെ മുലയുടെ ചാല് കണ്ട് അനിത: ചേച്ചി മാക്സിയുടെ ഹുക്കൊക്കെ നന്നായി ഇട്. അല്ലെങ്കിലെ അയാള് തോണ്ടാന് നില്ക്കുന്നവനാ..
അംബിക: എന്ത് ചെയ്യാനാടി.. ഞാന് എല്ലാ ഹുക്കും ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.. എന്നാലും കുനിയുമ്പോള് ഇത് കാണും…
അനിത: അതിന് മാത്രമുണ്ടല്ലോ ഇത്… ചേച്ചി അയാള് എന്റെ ചന്തിക്കും മുതുകിലും തടവി..
അംബിക: നീ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ…
അനിത: പറഞ്ഞില്ല.. പറയും…
അംബിക: അയാളെ ഇവിടെ എല്ലാവര്ക്കും വലിയ കാര്യാ…
അനിത: നല്ല അടി കൊള്ളാത്തതിന്റേതാ..
എന്നു പറഞ്ഞു ദേഷ്യത്തോടെ പോവുന്ന അനിതയെ നോക്കുന്ന അംബിക.. അന്നത്തെ ദിവസം രാമന്റെ കണ്ണില് പെടാതെ അംബികയും അനിതയും നടന്നു. സമയംകിട്ടുമ്പോളൊക്കെ രാമന് അംബികയെയും അനിതയെയും തൊട്ടുതലോടി. അവര് കഴിവതും ഒഴിഞ്ഞുമാറി. രാമനമ്മാവനെ പേടിച്ച് ഗൗരിയമ്മയുടെ സമീപത്ത് തന്നെ അവര് സമയം ചിലവഴിച്ചു. അംബികയെയും വിനയനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധപ്പെടലിനുശേഷം വാതില് തുറന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കാന് വിനയന് പുറത്ത് പോയാല് കോണിച്ചുവട്ടില് ചായ്പ്പില് നിന്ന് രാമന് ചുമയ്ക്കാന് തുടങ്ങും.. എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ടെന്ന രീതിയില്. വിനോദിന്റെ കളി കഴിഞ്ഞ് മൂത്രമൊഴിക്കാന് കോണിയുടെ സ്റ്റെപ്പുകളിറങ്ങി വരുന്ന അനിതയെ നോക്കി രാമന് ചെറുതായി മൂളാനും തുടങ്ങി. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല് ശരിക്കും ഈ അറുപത്തിയഞ്ച് വയസില് ഒരു പൂവാലന് തന്നെയായിരുന്നു അയാള്. ഗൗരിയമ്മ കുളിക്കാന് കയറി സമയം നോക്കി വീട്ടില് മറ്റെല്ലാവരും പുറത്തു പോയ ഒരു ദിവസം ഇളം മഞ്ഞ മാക്സിയിട്ടു അടുക്കളയില് ജോലി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അംബികയുടെ പിന്നാലെ ചെന്ന് അംബികയുടെ ചന്തിയില് അയാള് ഒന്ന് അമര്ത്തി പിടിച്ചു. അതിന്റെ മൃദുലത അയാള് അറിഞ്ഞു…