Posted by വിനയേട്ടന്‍: ആ തുമ്പ് മാത്രം ഊമ്പിയില്‍ മതി. നീ ഇത് കടിക്കാനോ, കേടുവരുത്താനോ പാടില്ല..
ഊമ്പുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ വിനയേട്ടനെ നോക്കി. വിനയേട്ടന്‍ എന്നെ കള്ള ചിരിയോടെ നോക്കുകയായിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വിനയേട്ടന്‍ ആ പച്ചക്കായ പുറത്തെടുത്തു.
വിനയേട്ടന്‍: നീ നേരത്തെ ഊമ്പിയതിനേക്കാള്‍ കൂടുതലായി വായയിലിട്ട് ഊമ്പണം..
ഞാന്‍ തലയാട്ടി മൂളി. വിനയേട്ടന്‍ വച്ചു തന്ന ആ പച്ചക്കായ ഞാന്‍ കുറച്ചുകൂടെ വായയിലാക്കി ഊമ്പാന്‍ തുടങ്ങി. പച്ചക്കായയുടെ ചമര്‍പ്പ് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. എന്നാലും ഞാന്‍ ഊമ്പി. കുറച്ച് നേരത്തെ ഊമ്പലിന് ശേഷം വിനയേട്ടന്‍ അത് എന്റെ വായയില്‍ നിന്നെടുത്തു.
വിനയേട്ടന്‍: നീ നേരത്തെ ഊമ്പിയതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ വായയിലിട്ട് ഊമ്പ്..
ഞാന്‍ അത് കേട്ട് പച്ചക്കായ വായയിലിട്ട് ഊമ്പാന്‍ തുടങ്ങി. അത് മുമ്പത്തെ പോലെ അല്ലായിരുന്നു. കുറച്ച് അധികം വിനയേട്ടന്‍ എന്നിലേക്ക് തള്ളി തന്നു. അത് എന്റെ വായയില്‍ കൊള്ളുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു. എന്റെ രണ്ടു കണ്ണും തള്ളി എനിക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നപോലെ തോന്നി. വിനയേട്ടനെ ഞാന്‍ നിസ്സഹായയായി നോക്കി. വേഗം വിനയേട്ടന്‍ പച്ചക്കായ വലിച്ചൂറിയെടുത്തു. പച്ചക്കായയോടൊപ്പം എന്റെ ഉമിനീര് പുറത്തേക്ക് ചാടി. വിനയേട്ടന്‍ അത് തുടച്ചു. ഞാന്‍ ഓക്കാനിച്ച് ഛര്‍ദ്ദിക്കാന്‍ വന്നു. വിനയേട്ടന്‍ അത് തടഞ്ഞു. പിന്നെ കുടിക്കാന്‍ വെള്ളം തന്നു. ഞാനതുകുടിച്ചു. എന്നോട് കിടക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. അന്ന് ഞങ്ങള്‍ ഉറങ്ങി. പിറ്റേന്ന് കടയില്‍ പോവും നേരം ആ പച്ചക്കായ അമ്മ കാണാതെ കളയാന്‍ പറഞ്ഞു. അത് ഞാന്‍ നമ്മുടെ അടുക്കളയുടെ കിഴക്ക് ഭാഗത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു.
അന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ഗൗരിയമ്മ: നല്ല പച്ചക്കായ എന്തിനാ മോളെ കളഞ്ഞത് ?
എന്ന് ചോദിച്ച് അമ്മ വന്നത് എനിക്ക് ഇപ്പോളും ഓര്‍മ്മയുണ്ട്. അതില്‍ പുഴുവായിരുന്നുവെന്ന് ഞാന്‍ കള്ളം പറഞ്ഞു.
അന്ന് രാത്രി ഭക്ഷണം എല്ലാം കഴിച്ച് പതിവുപോലെ മുറിയിലെത്തിയ എന്നോട് തലേന്ന് രാത്രി പറഞ്ഞപോലെ മുറിയുടെ മൂലയില്‍ പോയിരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അനുസരിച്ചു. അന്നും മറ്റൊരു പച്ചക്കായയിട്ടാണ് വന്നത്. ഏതാണ്ട് കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ അതേപോലെ വലിപ്പമുള്ളത്. എന്നിട്ട് എനിക്ക് അത് തന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു