Posted by അനിത: എന്തായിരുന്നു ചേച്ചി അത്..?
അംബിക: അത് ഒരു പച്ചക്കായ ആയിരുന്നു.
അനിത: പച്ചക്കായയോ..?
അംബിക: അതേ.. പച്ചക്കായ എന്നല്ല പറയേണ്ടത്.. ഒന്നര നേന്ത്രപഴത്തിന്റെ അത്ര വണ്ണമുള്ള പച്ചക്കായ. അതുമായി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് എനിക്ക് തന്നു പറഞ്ഞു: ഇത് നീ തൊലി പൊളിക്ക്.. ഞാന്‍ ചോദിച്ചു: എന്തിനാ വിനയേട്ടാ ഇത്..? വിനയേട്ടന്‍: അതൊക്കെയുണ്ട് നീ അത് തൊലി പൊളിക്ക്. ഞാന്‍ അതിന്റെ മുകള്‍ ഭാഗം മുറിച്ച് തൊലി താഴോട്ട് നീക്കി. മൂന്ന് ഭാഗത്തു നിന്നും തൊലി പൊളിച്ച് താഴെ വരെ നീക്കി. മുഴുവന്‍ നീക്കരുത് എന്ന് വിനയേട്ടന്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അതുപോലെ തൊലി നീക്കി. വിനയേട്ടന്‍: നമ്മുടെ കടയുടെ അടുത്ത് തങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു പച്ചക്കറി കടയുണ്ട്. അവിടെ നിന്നാ നാട്ടിലെ ചെറുകിടക്കാര് പച്ചക്കറി വാങ്ങുന്നത്. അവിടെ കൊണ്ടുവന്ന കൊലകളില്‍ ഏറ്റവും മുകളില്‍ ഇത്രയും വലിപ്പമുള്ള പച്ചക്കയകള്‍ അപൂര്‍വമായി ഒന്നോ, രണ്ടോ ഉണ്ടാവും.
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു: ശരി തന്നെയാ വിനയേട്ടാ.. ഇത്രയും വലിപ്പമുള്ള പച്ചക്കായ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല.. പഴം കണ്ടിട്ടുണ്ട്..
എന്റെ കയ്യില്‍ നിന്ന് പച്ചക്കായയും കത്തിയും വാങ്ങി ടേബിളിന് മുകളില്‍ കത്തി വെച്ച് മുറിയുടെ മൂലയിലേക്ക് കണ്ണ് കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചുകൊണ്ട്
വിനയേട്ടന്‍: നീ അവിടെ ആ മൂലയില്‍ പോയി ചമ്രം പടിഞ്ഞ് ഇരിക്ക്.
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു: എന്തിനാ വിനയേട്ടാ അത്… വിനയേട്ടന്‍:
വിനയേട്ടന്‍: ഇരിക്ക് മോളെ.. ഞാന്‍ പറയാം..
ഞാന്‍ അവിടെ പോയി ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്നു. എന്റെ അടു അടുത്തേക്ക് ആ പച്ചക്കായയുമായി വന്നു അടുത്തിരുന്നുകൊണ്ട്
വിനയേട്ടന്‍: നീ ഈ പച്ചക്കായയുടെ തുമ്പ് കണ്ടോ..?
ഞാന്‍ ആ പച്ചക്കായയുടെ തുമ്പിലേക്ക് നോക്കി. അതിന് തുമ്പ് വളരെ കുറവായിരുന്നു. നല്ല വണ്ണത്തോടുകൂടിയ തുമ്പായിരുന്നു അത്. ഞാന്‍ കണ്ടുവെന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ മൂളി തലയാട്ടി.
വിനയേട്ടന്‍: നീ ആ തുമ്പ് മാത്രം പതുക്കെ വായയിലിട്ട് ഊമ്പണം.
ഞാന്‍: എന്തിനാ അങ്ങനെയൊക്കെ..?
വിനയേട്ടന്‍: അതൊക്കെയുണ്ട് നീ ചെയ്യ്…
വിനയേട്ടന്‍ ഉയര്‍ത്തി പിടിച്ച ആ പച്ചക്കായയുടെ തുമ്പ് ഞാന്‍ പതുക്കെ വായയിലിട്ട് ഊമ്പാന്‍ തുടങ്ങി.