സാം :(നിന്നെ ഇവിടെ ഒറ്റക്ക് വിട്ടിട്ട് പോയാലും എന്റെ ഉറക്കം പോകുമല്ലോ )
റിയ :എന്താ വല്ലതും പറഞ്ഞോ
സാം :അത് പിന്നെ നിന്നെ ഇവിടെ ഒറ്റക്കാക്കിയിട്ട് ഞാൻ എങ്ങനെയാ പോകുക എന്ന് ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു എന്തൊക്കെ വാർത്തകളാ ദിവസവും കേൾക്കുന്നത്
റിയ :നീ ഇപ്പോൾ പോയില്ലെങ്കിൽ നാളെ മറ്റൊരു വാർത്ത എല്ലാവരും അറിയും
സാം :അതെന്ത് വാർത്ത
റിയ :നിന്റെ ചരമ വാർത്ത അത് വേണ്ടെങ്കിൽ പോകാൻ നോക്ക്
സാം :റിയ ഞാൻ കാലത്ത് പോയാൽ പോരെ ഞാൻ ഈ ഹാളിൽ കിടന്നോളാം പിന്നെ നിനക്കൊരു കൂട്ടും ആകുമല്ലോ
റിയ :എനിക്ക് ഒരു കൂട്ടും വേണ്ട മിക്ക ദിവസവും ഞാൻ തനിച്ചു തന്നെയാ കിടക്കാറ് എനിക്ക് ആരുടെയും സംരക്ഷണം വേണ്ട പിന്നെ ഇനിയും ഞാൻ പറയുന്നത് കെട്ടില്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ തമ്മിൽ മുഷിയും എന്റെ സ്വഭാവം എപ്പോഴാ മാറുക എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല
സാം :ശെരി നീ ഇനി സ്വഭാവം ഒന്നും മാറ്റണ്ട ഞാൻ പോയേക്കാം പിന്നെ ദാ ഇതാണ് എന്റെ നമ്പർ വല്ല ആവശ്യവും ഉണ്ടെങ്കിൽ വിളിക്കണം പിന്നെ വേണ്ടാത്തതൊന്നും മനസ്സിൽ ചിന്തിക്കരുത്
റിയ :നീ എന്താ പെട്ടെന്ന് പ്രായമായവരെ പോലെ സംസാരിക്കുന്നത് നിനക്ക് സത്യത്തിൽ വല്ല പ്രശ്നവും ഉണ്ടോ ഈ അന്യനെയൊക്കെ പോലെ
സാം :ഹേയ് ഞാൻ വെറുതെ അപ്പോൾ നാളെ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ കാണാം
ഇത്രയും പറഞ്ഞു സാം തിരിഞ്ഞു പെട്ടെന്നാണ് അവൻ സോഫക്കരികിൽ കിടക്കുന്ന കുറച്ച് നീളമുള്ളൊരു റോപ് കണ്ടത് സാം വേഗം തന്നെ അത് കയ്യിലെടുത്തു
സാം :റിയ ഇത് ഞാൻ കൊണ്ട് പോകുവാണേ
റിയ :അതെന്തിനാ നിനക്ക്
സാം :അത് അത് പിന്നെ ഊഞ്ഞാൽ കേട്ടാനാ
റിയ :ഈ രാത്രിയോ
സാം :ഹേ അല്ല രാവിലെ ഇത്രയും പറഞ്ഞു സാം വേഗം കയറുമായി പടികെട്ടുകൾ കയറാൻ തുടങ്ങി
റിയ :എങ്ങോട്ടാ ജനൽ വഴി പോകാൻ ആണോ ഉദ്ദേശം വെറുതെ വീണ് നടു ഒടിയണ്ട വാ ഞാൻ കതക് തുറന്ന് തരാം