അലയിലേക്കൊന്നു പോകാൻ എന്താണൊരു വഴി? അവൻ ആലോചിച്ചു.
“അമ്മായീ , ഒരു പശുവിനെ കാടിവെള്ളമുള്ളൂ?”
“അല്ല.മറ്റേതിനുള്ളത് അടുക്കളയിലുണ്ട്.”
“ഞാനെടുത്തുകൊണ്ടുവരാം.”
“വേണ്ട.നീ പത്രം വായിച്ചോ. ഇത് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ എടുത്തോളാം”
“അത് സാരമില്ല. ഞാൻ എടുത്ത് കൊണ്ടുവരാം.”
അവൻ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അത് ഒരു പരന്ന പ്ലാസ്റ്റിക് വട്ടയിലാണ് ഉള്ളത്. അതും എടുത്ത് അവൻ ആലയിലേക്ക് നടന്നു.അമ്മായി . അത് മറ്റേ പശുവിന്റെ മുൻപിലായി വെച്ച്.ആഹിൽ കയ്യിട്ട് ഇളക്കാനായി അമ്മായി കുനിഞ്ഞു. തൊട്ടരികിലായി നിൽപ്പാണവൻ.അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവരുടെ പേരും കുണ്ടികളിൽ തറ ച്ചുനിന്നു.
ആ കുണ്ടികളുടെ പതുപതുപ്പ് ഒന്ന് തൊട്ടറിയണം.അതിനായി അവന്റെ മനസ്സ് തുടിച്ചു.
ഭാഗ്യം എപ്പോഴും അവന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.ആലയുടെ കൈക്കോലിൽ നിന്ന് ഒരു ചെറിയ കഷ്ണം അടർന്നു അമ്മായിയുടെ ചന്തിയിൽ വീണു.അതിന്റെ കൂടെ നാലഞ്ച് കട്ടുറുമ്പുകളും.
“എന്താ ആ വീണത്?” നിന്ന നിൽപ്പിൽ തന്നെ അമ്മായി ചോദിച്ചു.
“അത് ,കൈക്കോലിന്റെ ഒരു കഷ്ണം. കൂടെ കൊറച്ചു കട്ടുറുംബും”
“എന്നിട്ടത് നീ നോക്കി നിൽക്കാ? ആ കട്ടുറുംമ്പിനെ തട്ടികള.
അവനത് കേൾക്കാൻ കാത്ത് നിൽക്കുകയായിരുന്നു. കട്ടുറുംമ്പിനെ തുടച്ചു നീക്കാനെന്ന മട്ടിൽ അവൻ അമ്മായിയുടെ മുഴുത്ത കുണ്ടികളിൽ അമർത്തി തടവി.ഓ .എന്തൊരു പതുപതുപ്പ്. വിജയമ്മയുടേത് റബ്ബർ കുണ്ടികളെങ്കിൽ ഇത് പഞ്ഞികുണ്ടികളാണ്. കൈ വെക്കുമ്പോൾ താഴ്നു പോകുന്നു.
“രണ്ടു മൂന്നു കുഞ്ഞുറുമ്പുകളുമുണ്ട്.പറ്റിപിടിച്ചു കിടപ്പാണ്.”
ഇതും പറഞ്ഞു അവയെ എടുക്കാനെന്ന മട്ടിൽ അവൻ പതിയെ തന്റെ ലിംഗം അവരുടെ ചന്തി വിടവിൽ മുട്ടിച്ചു നിന്നു. മുണ്ടിനടിയിൽ താറുടുത്തിരുന്നതിനാൽ ആ വിടവിലേക്കമരാന് അതിനു സാധിച്ചില്ല.എങ്കിലും തന്റെ തുടകൾ അവരുടെ പഞ്ഞി കുണ്ടികളിൽ പരമാവധി അമർത്തി പിടിച്ച് കുഞ്ഞുറുമ്പുകളെ നുള്ളിയെടുക്കുന്നതായി അവൻ അഭിനയിച്ചു. അത്തക്കത്തിനി അവരുടെ ചന്തിയിൽ ചെറുതായി രണ്ടുമൂന്നു നുള്ളും നുള്ളി.
അമ്മായി ഇതൊന്നും ശ്രദ്ദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“കന്നൂട്ടിക്കുള്ള വെള്ളം കൂടി അടുക്കള കോലായിലുണ്ട് . നീ അത് പോയി എടുക്കോ??നല്ലൊരു മഴവരുന്നുണ്ട്.അതിനു മുൻപേ ഇവറ്റകൾക്ക് കൊടുത്തു തീർക്കണം.”
അവൻ വീണ്ടും അടുക്കളയിലേക്കോടി.അടുക്കള കോലായിൽ ഒരു ചെറിയ പാത്രത്തിൽ കലക്കി വെച്ച വെള്ളം എടുത്ത് കൊലയിലെത്തുമ്പോഴേക്കും മഴ കോരി ചൊരിഞ്ഞു.