അവളുടെ ഉള്ളുരുകി. വിനയൻ .അവനെ കാണാതെ കുറച്ചു ദിവസമായി. കോളജ് ടൂർ ആയിരുന്നു.എന്താ വിവരമറിയിക്കാൻ ഒരു മാർഗ്ഗം.വൈകുന്നേരം ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് നേരെ അവന്റെ വീട്ടിലേക്കു പോകാം .ഇൻജെക്ഷൻ ഒന്നുമില്ല. എങ്കിലും ഇവിടെ അടുപ്പമുള്ള ഒരു കുടുംബം മാഷുടേതാണ്. മാഷോട് യാത്ര പറയാനെന്ന മട്ടിൽ പോകാം.
ശനി വൈകുന്നേരം .വിനയൻ പതിവുപോലെ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്.അപ്പോഴാണ് വിജയമ്മ കയറി വരുന്നത്. കണ്ടത്.
അച്ഛനും അമ്മയും വരാന്തയിലുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇന്ന് ഇൻജെക്ഷൻ ഉണ്ടോ?” അച്ഛൻചോദിച്ചു.
“ഇല്ല.ഇൻജെക്ഷൻ ചെയ്യാൻ ഇനി ഞാൻ വരില്ല.”
“അതെന്താ”
“എനിക്ക് സ്ഥലം മാറ്റമായി”
“അതെയോ?എവിടെക്കാ?”
“നാട്ടിലേക്ക് തന്നെ”
“അത് നന്നായി. എപ്പഴാ പോകുന്നത്?”
“നാളെ.എംജെൻ യാത്ര പറയാൻ വന്നതാ.”
“”എന്നാൽ സിസ്റ്റർ ഇരിക്ക്. ചായ എടുക്കട്ടേ.” ‘അമ്മ പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ വേണ്ട. പോയിട്ട് ഒരുപാട് പണിയുണ്ട്.. പിന്നെ വിനയാ , നീ വന്നാൽ ഒരു വിറ്റാമിന് സിറപ്പ് ഉണ്ട്.പിന്നെ കുറച്ച കോട്ടണും .തന്നു വിടാം ”
സത്യം പറഞ്ഞാൽ വിനയന്റെ കിളി പോയിരുന്നു.ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ഒരു വേർപാട് അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവൻ ശരിക്കും വിജയമ്മയെ അഗാധമായി സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.അവന്റെ ജീവിതം മാറ്റി മരിച്ച മാലാഖ. ഒരിക്കലും അറിയാത്ത അറിയാതെ പോകുമായിരുന്ന സ്വർഗീയ സുഖങ്ങൾ അവനു പരിചയപ്പെടുത്തിയവൾ.
നെഞ്ചിൽ ഒരു ഇരുമ്പ് കൂടത്തിന്റെ ഭാരവും പേറി അവൻ അവർക്കൊപ്പം നടന്നു.
“വിജയമ്മ എന്തിനാ പോകുന്നത്?”
“അത് ഗവണ്മെന്റ് ഓർഡർ അല്ലെ?പോവാതിരിക്കാൻ പറ്റോ?”
“വിജയമ്മ പോകണ്ട”
“പോകാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഇണ്ടായിട്ടാ ?ഓരോ നിയമങ്ങളല്ലേ?”
“പോയാൽ പിന്നെ വിജയമ്മ ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരില്ലേ?”
“പിന്നെ വരാണ്ടെന്താ?എനിക്കെന്റെ വിനുമോനെ കാണണ്ടേ?”
തൊണ്ടയിടറി പിന്നെ രണ്ടു പേർക്കും വാക്കുകൾ വന്നില്ല.
വീടെത്തി .ഉള്ളിൽ കയറി. വാതിലുകൾ അവർക്കു പിറകിലടഞ്ഞു.
“ഞനൊന്നു മേൽ കഴുകട്ടെ .ആശുപത്രിയിൽ നിന്ന് വന്ന അവഴിയല്ലേ?”
“വിജയമ്മയെ ഇന്ന് ഞാൻ കുളിപ്പിക്കാം”
“അമ്പട ,കള്ളാ?” വിജയമ്മ വിനയന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി.
ഹാൻഡ് ബാഗ് സോഫയിലിട്ട് അവൾ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
“ഡ്രസ്സ് എല്ലാം ഞാനഴിക്കട്ടെ?” വിനയൻ ചോദിച്ചു.
“എന്ത് വേണേൽ ചെയ്തോ.”