മരുഭൂമിയിലെ രാത്രികൾ 4 [Daisy]

അനു:എനിക്ക് വയ്യ. നിങ്ങൾ തന്നെ ചെല്ല്.
ചിത്ര:നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി.
അനു:ഹേയ്, ഒന്നുല്ലാ ടാ.. അപ്പോൾ സഫ്ന കുടിക്കാൻ ആപ്പിൾ ജ്യൂസുമായി എത്തി.
അനു:എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വേണ്ട സഫ്ന
സഫ്ന:അത് ശരി, വൈകിട്ട് വരുമ്പോൾ എനിക്ക് ആപ്പിൾ ജ്യൂസ്‌ വരണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോയ ആൾ അല്ലേ, ഇപ്പോൾ എന്ത് പറ്റി.
ചിത്ര:എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നമ്മൾ പരസ്പരം പറയാറില്ലേ. പിന്നേ എന്താ ടാ..
അനു:ആരോടും പറയാത്ത, പറയാൻ കഴിയാത്ത ഒരു കാര്യം എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അഹ് എന്നെ 😪😪
ചിത്ര:നീ കരയാതെ കാര്യം പറ അനു.
അനു:പറയാം……..ആരോടും പറയാതെ ഞാൻ ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി നടന്നു. കുറച്ചു നാളുകൾക്ക് മുൻപ് ഞാൻ സ്റ്റേഷനിൽ ഇരിക്കുന്ന സമയത്ത് ഒരു പെൺകുട്ടി പരാതിയുമായി കടന്നു വന്നു.
അവൾ:മേഡം, ഞാൻ കവിത, മാരൂരിൽ നിന്ന് വരുന്നു.
ഞാൻ:മാരൂർ ഓ, അതിവിടുന്ന് ഒരു 10 കിലോമീറ്റർ ദൂരേ അല്ലേ, അവിടെ പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ ഉണ്ടല്ലോ,പിന്നേ എന്താ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.
അവൾ:അതിനു രണ്ട് കാരണം ഉണ്ട് മേഡം.. ഒന്ന് എന്റെ പരാതിയിലെ പ്രതി ഈ നാട്ടുകാരൻ ആണ്. രണ്ടാമത്തെ കാര്യം മേഡത്തിന് എന്റെ പരാതി വായിച്ചാൽ മനസിലാകും. അവൾ എനിക്ക് പരാതി നൽകി.
“മേഡം, ഞാൻ മാരൂരിൽ ഒരു ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ ആണ്. എന്നെ നിരന്തരം ഒരാൾ ശല്യം ചെയ്യുകയും പിന്തുടരുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഞാൻ പോകുന്ന ബസിൽ അയാൾ കയറും. അതിനകത്തു ശല്യം ഒന്നുമില്ല എങ്കിലും നിരന്തരം അയാൾ എന്നെ പിന്തുടർന്നു. ഞാൻ പലതവണ വിലക്കി വിട്ടെങ്കിലും പിന്നാലെ കൂടി. ഇനിയും തുടർന്നാൽ പോലീസിൽ പറയാൻ ഇരിക്കെ അയാൾ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞാൻ ജോലിയ്ക്ക് പോയി മടങ്ങി വരും വഴി ആളില്ലാത്ത ഇടത്തു വെച്ചു കടന്നു പിടിച്ചു. എന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്ക് പൊട്ടിച്ചു. എന്റെ സർവ്വ ശക്തിയും എടുത്തു ഞാൻ അയാളെ പിടിച്ചു തള്ളി. അയാൾ കല്ലിൽ തല ഇടിച്ചു വീണു. ഞാൻ സാരീ കൊണ്ട് ശരീരം മറച്ചാണ് വീട്ടിൽ വന്നു കയറിയത്. ഇനിയും വയ്യ മേഡം. എനിക്ക് ആകെ പേടിയാകുന്നു. അത്കൊണ്ട് എനിക്ക് ജോലിയിൽ പോലും ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. അവനിൽ നിന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കണം………….
ഞാൻ:ആരാ അവൻ…
അവൾ:അതറില്ല മേഡം.സുനീഷ് എന്നാണ് അവന്റെ പേര്. അത് മാത്രമേ എനിക്ക് അറിയൂ.. 😪😪പുറകെ നടക്കുന്ന ഒരു പൂവാലൻ എന്നെ ഞാൻ ആദ്യം കണ്ടോള്ളൂ.. പക്ഷേ അവൻ എന്നെ.. മേഡം ഒരു മിനിറ്റ്. അവൾ എഴുന്നേറ്റു എന്റെ റൂമിന്റെ ഡോർ അടച്ചു..
അവൾ:ഇവിടെ ക്യാമറ വല്ലതും ഉണ്ടോ മേഡം.
ഞാൻ:എന്താ,