ഞാൻ : ഓക്കേ, ടെക്സ്റ്റ് ചെയ്ത് താ…
അജിത് :ശെരി…
അജിത് ഫോൺ വെച്ചു…
കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം അഡ്രസ് കിട്ടി..
ഞാൻ ആ സ്ഥലത്തേക്ക് കുതിച്ചു..
________________
ഞാൻ അജിത് അയച്ച അഡ്രസ്സിൽ എത്തി ചേർന്നു..
എത്തിയ സ്ഥലം ഞാനിത് വരെ കണ്ട സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു..
ചാൻദാസ് പോർട്ടിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം…
ഞാൻ ആദ്യം കണ്ടത് വിനോദസഞ്ചാരത്തിന്റെ ഒരു മുഖമായിരുന്നെങ്കിൽ ഇവിടെ ഞാൻ കണ്ടത് പച്ചയായ സത്യത്തിന്റെ മുഖമായിരുന്നു..
ചുറ്റും അലങ്കോലപ്പെട്ട വഴികൾ…നിരത്തെറ്റിയ കല്ലുകൾ…അഴുക്കിൽ കഴിയുന്ന ആളുകൾ…പുറത്തേക്കു ഒഴുകുന്ന മലിനജലം..
ഒരു ടൈപ്പിക്കൽ ഇന്ത്യൻ ചേരി..
അരുൺ…ഇവിടെ…
അജിത് നേരത്തെ അവിടെ എത്തിയിരുന്നു…
ഞാൻ : ആ നേരത്തെ എത്തിയോ?
അജിത് : ആ എത്തി.. അവനെ കണ്ടുപിടിക്കണ്ടേ?
ഞാൻ :അപ്പോൾ പൂവ്വാം…
അജിത് എന്നെ അവന്റെ പിന്നാലെ നയിച്ചു.. മെല്ലെ
ഞാൻ : എവിടെയാ ഈ സ്ഥലം?..
അജിത് : ഇവിടെ, അടുത്താണ്.. അറിയുമോ.. ഈ ദിവസക്കൂലിക്കാരും അങ്ങെനെയുള്ളവരാണ് പൊതുവെ ഇവിടെ വരാറുള്ളത്..
ഞാൻ : ഈ ടോണിയെ നേരിട്ട് പരിചയമുണ്ടോ?..
അജിത് : ഇല്ല, പക്ഷേ സ്ഥിരം പ്രശ്നകാരനായത് കൊണ്ട് എല്ലാവർക്കും അവനെ അറിയാം…
ഞാൻ : ഇവിടെയുണ്ടോന്നു ഉറപ്പാണോ?
അജിത് :ഉറപ്പ് പറയാനാവില്ല…
ഞാൻ : എടാ നീ ഈ മോറിസ് minor എന്ന മോഡൽ വണ്ടി കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
അജിത് : ആട…പക്ഷേ ഇവിടെ വച്ചല്ല.. പുറത്തായിരുന്നപ്പോൾ…
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ആ ബാറിലെത്തി..
ഉള്ളിൽ കയറിയപ്പോൾ ഇതുവരെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു മനം മടുപ്പിക്കൽ എനിക്കാനുഭവപ്പെട്ടു…
ഒരു ചുവന്ന ലൈറ്റ് മാരകമായി പ്രസരിക്കുന്നു..
അജിത് : ഡാ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലലോ?
ഞാൻ : ഇല്ലെടാ…
അജിത് മെല്ലെ അവിടുത്തെ കസ്റ്റമേഴ്സിലേക്ക് നോക്കി അവിടെ ഉള്ള ഒരാളുടെ അടുക്കൽ ശ്രദ്ധ പെട്ടു..
അജിത് : ഭാഗ്യം, ദാ അതാണ് ആള്..
ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി..
ബാറിന്റെ ചുവന്ന ലൈറ്റ് കാരണം എനിക്ക് ഡ്രെസ്സിന്റെ കളർ മനസിലായില്ല…ഒരു തൊപ്പിയും, പണ്ടത്തെ റൗഡികളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ കോളറിൽ ചുവന്ന കെർചീഫ് ഉണ്ട്…