ഒരു ചുവന്ന ബ്ലൗസും തുടക്ക് മുകളിൽ ചൊരുക്കി വെച്ച കാപ്പിപ്പൊടി കൈലിയും ഉടുത്തു കവച്ചിരുന്നു മുന്നിലിരിക്കുന്ന ചട്ടിയിലെ മത്തി വെട്ടുകയായിരുന്നു വനജ.
ഒരു കൈലി മാത്രം ഉടുത്തു ചീർത്ത വയറും നെഞ്ചും കാട്ടി വാസു ചാരി ഇരുന്നു ബീഡി വലിക്കുവായിരുന്നു മടക്കി ഉടുത്ത കൈലിക്കുള്ളിൽ നീണ്ട ട്രൗസർ കാണാം
ബീഡിക്കൊപ്പം വായിൽ മുറുക്കാനും ഉണ്ട്
“ആഹാ നല്ല കൊഴുത്ത ഒരു തമ്പുരാട്ടിയെ പോലെ ഉണ്ടല്ലോ…” വാസു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബീഡി കളഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞു
വനജ മീൻ ചട്ടി എടുത്തു കൊണ്ട് എണീറ്റു
“മ്മ് പാ… പായസം ”
പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച് ഹേമ ചോറ്റ് പാത്രം വനജക്ക് നേരെ നീട്ടി
“ഓഹ് നിന്റെ പായസം ഊമ്പാൻ ഒരുത്തൻ ഇരിപ്പിണ്ടല്ലോ അങ്ങേർക്കു കൊടുത്താൽ മതി ”
എന്ന് പറഞ്ഞു വനജ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി
“എടി ആ പാ ഒന്നെടുത്തിട്ടെച്ചു പോടീ…”
വാസു നേരെ ചമ്രം പിടഞ്ഞിരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അആഹ്ഹ നിങ്ങൾ കൊണ്ടുവരുന്ന കണ്ട കൂത്തിച്ചികൾക്കൊക്കെ പാ വിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ നിക്കുവാണല്ലോ ഞാൻ ”
അരിശത്തോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വനജ പുറത്തിറങ്ങി ഇരുന്നു ചട്ടി താഴെ വെച്ചു
എന്നിട്ട് ആ ടാർപ്പോള പിടിച്ചു താഴെക്കിട്ട് വാതിൽ മറക്കാൻ വനജ മറന്നില്ല ഹേമ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ടാർപ്പോള കൊണ്ടുള്ള വാതിൽ അടഞ്ഞെങ്കിലും പുറത്ത് നിക്കുന്നവർക്ക് ഒന്ന് നോക്കിയാൽ ഉള്ളിലുള്ളതെല്ലാം കാണാം
“വാ ഇങ്ങോട്ട് ഇരിക്ക്…”
വാസു കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമയെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു”
അയാളുടെ പല്ലിലെ മുറുക്കാന്റെയും തമ്പക്കിന്റെയും ഒക്കെ കറ കണ്ട് ഹേമക്ക് അറപ്പ് തോന്നി എങ്കിലും അവൾ പതിയെ ചുവട് വെച്ച് വാസുവിന്റെ തൊട്ട് മുന്നിൽ നിന്ന് ചോറ്റുപാത്രം നീട്ടി
“പായസം..”
“നീ എന്നെ പായസം കുടിപ്പിക്കാൻ വന്നതാണോ അതോ പാല് കുടിപ്പിക്കാൻ വന്നതാണോ….”
വാസു ചോദിച്ചു
“അത്.. അത്… വാസു അണ്ണന് വേണ്ടത് എന്തും….”
ഹേമ വിറച്ചു വിറച്ചു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു
“ഹ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ് എനിക്ക് വേണ്ടത് നിന്റെ പാല് ആണെന്ന് നിനക്ക് നല്ലപോലെ അറിയാമല്ലോ… പിന്നേ പായസം… പായസം നിന്നെ ഞാൻ കുടിപ്പിക്കും….”