അങ്ങനെ ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞു . റിദുവിന്റെ ബാക്ക് കാണുമ്പോൾ അന്ന് കണ്ട പാന്റീസിന്റെ ചിത്രം മനസ്സിൽ ഉള്ളത് വെച്ച് ഞാൻ സംതൃപ്തി അടയും. അവളുടെ വെറൈറ്റി ഫോട്ടോസ് ഫേസ്ബുക്കിലോ വൈഫിന്റെ വാട്സ്ആപ്പ് സ്റ്റാറ്റസുകളിലോ കണ്ട് തൃപ്തി അടയും.
അങ്ങനെ എന്റെ വൈഫിന്റെ ബിഎഡ് രണ്ടാം വർഷം ആയപ്പോഴേക്കും ഋതുവിന്റെ എം എ കഴിഞ്ഞു. കോളേജിൽ നിന്ന് ഓള് പോയി.
സംഗതി പല പിള്ളേരും അതുപോലെതന്നെ ചെറിയ സൈസ് ഉള്ള ക്യൂട്ട് പിള്ളേര് ഉണ്ട് എങ്കിലും ഋതുവിനെ കാണുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ആ ഒരു ഉള്ളിലെ സ്പാർക്ക് കിട്ടിയിട്ടെ ഇല്ല പിന്നീട്.
എന്റെ വീട് അത്ര ടൗണിൽ ഒന്നുമല്ല. ഒരു മൂന്ന് കിലോമീറ്റർ മെയിൻ റോഡിൽ നിന്ന് ഉള്ളിലാണ്. വീടിന്റെ അതിലെ മണിക്കൂറിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ബസ് കാണു മാക്സിമം .
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം രാവിലെ ഞാൻ വേറെ എന്തോ കാര്യത്തിന് ആയി ടൗണിലേക്ക് പോകാൻ ബൈക്കിൽ ഇറങ്ങി. വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു 500 മീറ്റർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ഋതികയെ കണ്ടത്.
അവൾ മാസ്ക് ഒക്കെ വെച്ച് ബസ് കാത്ത് നിൽക്കുന്നു.
അവളെ ഒരു അര കിലോമീറ്റർ അകലെ നിന്ന് തന്നെ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പക്ഷേ മാസ്ക് കൂടി ഉള്ള അവളെ ഇങ്ങനെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്ന് അവൾ അറിഞ്ഞാൽ അത് ഞാൻ വായിനോക്കി ആണെന്ന് വിചാരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആകുമെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നുമോ എന്ന് പേടിച്ച് ഞാൻ പരിചയം ആദ്യം കാണിച്ചില്ല.
സ്റ്റോപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന അവളെ പാസ് ചെയ്തു ഒരു 10 മീറ്റർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് “കോപ്പ്… എന്തായാലും വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം. ” എന്ന് ചിന്തിച്ച് ഞാൻ ബൈക്ക് തിരിച്ച് ബസ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ചെന്ന് അവളോട് “അലോ… ഋധിക അല്ലേ, എന്താ ഇവടെ???”എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു.
ആദ്യം അവളും സർപ്രൈസ് ആയി എങ്കിലും അവൾ അവിടെ ഉള്ള ഒരു ചെറിയ സിബിഎസ്ഇ സ്കൂളിൽ ഇന്റർവ്യൂവിന് അപേക്ഷ കൊടുക്കാൻ വന്നതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ആദ്യം അങ്ങോട്ട് ” ഇതിലെ ബസ് കുറവാണ് ഞാൻ ലിഫ്റ്റ്തരണോ… ” എന്ന് ചോദിക്കാൻ വിചാരിച്ചപ്പോഴേക്കും, പുതിയ പിള്ളേർക്ക് ഇതിന് ഒന്നും തീരെ മടി ഇല്ലല്ലോ, അവള് ഇങ്ങോട്ട് ” ചേട്ടൻ ടൗണിലേക്ക് ആണെങ്കിൽ എന്നെ ഡ്രോപ്പ്ചെയ്യുമോ” എന്ന് ചോദിച്ച് എന്റെ ബൈക്കിലേക്ക് കയറി.