നമ്രതയുടെ കഴപ്പും, അവിഹിതങ്ങളും [PART 2] [കൊമ്പൻ] [സേതുരാമൻ]

Posted by

അവന്‍ കൈകള്‍ നീട്ടി അവളുടെ തോളിലും തുടയിലുമൊക്കെ മെല്ലെ തടവാന്‍ ആരംഭിച്ചു. ആ സ്പര്‍ശനമേറ്റതോടെ അവള്‍ ചെറുതായൊന്ന് വിറച്ചെങ്കിലും, പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ സൌമ്യമായി ചുറ്റുമിരുന്ന അങ്കിളുമാരോട് സംസാരം തുടര്‍ന്നു. കേവലം ഒരു അമ്പതടി അകലം മാത്രമേ ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, മിക്കവാറും സംസാരം അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് വ്യക്തമായി കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു. അതിനിടെ വിശ്വന്‍ അങ്കിളിന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ഗ്ലാസ് ഒഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു മൂലയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ബാര്‍ കൌണ്ടറിന് പിറകില്‍ പോയി ഒരു കോക്ക്ടയില്‍ മിക്സ് ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. കൂടെ ചെന്ന മറ്റൊരു മനുഷ്യൻ, ജിം ബോഡിയും കറുപ്പ് നിറവും ആറടി ഉയരവമുള്ള (റോയി എന്നാണ് എനിക്ക് പേര് മനസ്സിലായത്‌), “എന്ത് ………, നാദിറ നിനക്കൊരു 8 വയസ്സുകാരി മോളുണ്ട്‌ എന്നാണോ പറയുന്നത്? കൊച്ചേ, ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തത് നീ കോളേജില്‍ പഠിക്കുകയാനെന്നാണ് കേട്ടോ,” എന്ന് മുഖം തിരിച്ച്‌ പറഞ്ഞു.

അയാള്‍ ഒരു നീന്താന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന തരം നിക്കറാണ് ഇട്ടിരുന്നത്, അതിന്റെ മുന്‍വശം ആകട്ടെ മുഴച്ചിരുന്നു.

അപ്പോഴാണ്‌ ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തത്, അവര്‍ മേശക്ക് ചുറ്റും ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ അവളുടെ വലത് വശത്താണ് ഇരുന്നിരുന്നത്. അവിടിരുന്ന് അയാള്‍ തല വല്ലാതെ ചരിച്ചാണ് നമ്രതയെ നോക്കിയിരുന്നത്, മൈരന്‍ അവളുടെ സ്കര്ട്ടിനടിയിലൂടെ നോക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നിരിക്കണം.

ഏതായാലും അയാളുടെ പുകഴ്ത്തല്‍ കേട്ട് അവള്‍ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട്, “ഒന്ന് പോ അങ്കിളേ കളിയാക്കാതെ,” എന്നാണ് പറഞ്ഞത്.

“റോയി പറഞ്ഞത് ശരിയാ കേട്ടോ മോളെ,” മറ്റേ സത്താറിനെ പോലെ ഉള്ള അങ്കിൾ (ജേക്കബ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു അയാളുടെ പേര്) ആ കളിയില്‍ ചേര്‍ന്നു. “മോള് ജിമ്മിലൊക്കെ പോയി നല്ലവണ്ണം വര്‍ക്ക് ഔട്ട്‌ ചെയ്യാറുണ്ട് അല്ലെ?” അയാള്‍ ചോദിച്ചു. അവള്‍ക്ക് ആ കളി മനസ്സിലായ മട്ടില്‍, നമൃത പൊട്ടിചിരിച്ചു കൊണ്ട് തലയിട്ടിളക്കി. അനിരുദ്ധന്‍ ഇതൊക്കെ കേട്ട് പുഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ക്കരികിലിരുന്ന് അവളുടെ തോളും തുടകളും താഴുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് അപ്പോഴും.

നമ്രതക്ക് അതില്‍ ഒരല്‍പം നാണം തോന്നുന്നുണ്ട്, എങ്കിലും അവള്‍ അവനെ തടയുന്നില്ല.

വിശ്വനങ്കിള്‍ വലിയൊരു താലത്തില്‍ ഒരു കൂട്ടം കൊക്ക്ടെല്‍സുമായി വന്ന് എല്ലാവര്‍ക്കും ഓരോ ഗ്ലാസ്‌ നല്‍കി. “ഇനി ബിയറും വിസ്ക്കിയുമൊക്കെ വേണ്ടാന്ന് വച്ച് എന്റെ കൊക്ക്ട്യല്‍ എല്ലാവരും ഒന്ന് കഴിച്ചു നോക്കെയേ …… അടിപൊളി സാധനമാ.” അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “കഴിക്കെന്റെ നാദിറ ” അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുത്തു അയാള്‍ തലയാട്ടി. പൗരുഷമുള്ള അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചെറു ചിരിയോടെ, നമൃത ആ ബ്രൌണ്‍ നിറത്തിലുള്ള പാനീയം ഒരു ഒരു സിപ്പെടുത്തു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *