“അയാള് പോയിക്കാണില്ല..പത്താകാന് അഞ്ചു മിനിറ്റ് കൂടി ഉണ്ട്” വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി അഭി പറഞ്ഞു.
“അത്രയ്ക്ക് പങ്ക്ച്ച്വല് ആണോ നിന്റെ സ്റ്റെപ്?”
“ഉവ്വ. പക്ഷെ അത് മാത്രമേ ഉള്ളു അയാളുടെ ഏക കൊണം”
“അതെന്താടാ”
“അലവലാതിയാടീ അയാള്”
“നിന്റെ മമ്മീടെ സെലക്ഷന് അല്ലെ”
“ഉം..”
അപ്പോള് അവിടെ നിന്നും ഒരു വെളുത്ത ഫോര്ച്യൂണര് ഗേറ്റ് കടന്ന് ഇറങ്ങുന്നത് അവര് കണ്ടു. അത് അവര് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന ദിശയിലേക്ക് മെല്ലെ നീങ്ങി.
“അയാളാ” അഭി പറഞ്ഞു.
വിഷ്ണുപ്രിയ നോക്കി. കാര് ഒരു കൊട്ടാരം പോലെ ഒഴുകി നീങ്ങുന്നു.
അഭിയുടെ കൈ സ്വിച്ചില് അമര്ന്നു; ബൈക്ക് മുമ്പോട്ട് നീങ്ങി. റിമോട്ടില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ഗേറ്റിലൂടെ അത് ടൈല്സ് പാകിയ വിശാലമായ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി.
നേരെയുള്ള റോഡില് നിന്നും വണ്ടി വലത്തോട്ടു തിരിയുന്ന സമയത്താണ് കര്ണ്ണന് കണ്ണാടിയിലൂടെ പിന്നിലേക്ക് നോക്കിയത്. പിന്നില് വല്ല വണ്ടിയുമുണ്ടോ എന്നറിയുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. അപ്പോഴാണ് വീട്ടിലേക്ക് അഭിയുടെ ബൈക്ക് കയറുന്നതും അതിന്റെ പിന്നില് ഒരു ഊക്കന് ഉരുപ്പടി മുട്ടിയുരുമ്മി ഇരിക്കുന്നതും അയാള് കണ്ടത്.
കര്ണ്ണന്റെ കാല് ബ്രേക്കില് അമര്ന്നു. അയാളുടെ നെറ്റിയില് ചുളിവുകള് വീണു. ആരുമില്ലാത്ത നേരം നോക്കി അവന് ഗേള് ഫ്രെണ്ടിനെയും കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുകയാണ്. വീട്ടിലേക്ക് വന്നതില് നിന്നും അവരുടെ ലക്ഷ്യം മറ്റൊന്നുമാകാന് സാധ്യതയില്ല. അവന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഭാഗ്യം. മുമ്പും അവനവിടെ പെമ്പിള്ളാരെ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെ പല സൂചനകള് തനിക്ക് ലഭിച്ചതാണെങ്കിലും ഉറപ്പിക്കാന് തക്ക തെളിവൊന്നും കിട്ടിയിരുന്നില്ല. എന്നാല് ഇന്ന് അങ്ങനെയൊരു അവസരമിതാ കൈവന്നിരിക്കുന്നു. പൂറീമോന്, ഊക്കന് ചരക്കുകളെ ലൈനാക്കി കൊണ്ടുവന്ന് പണ്ണി സുഖിക്കുകയാണ്. ഓര്ത്തപ്പോള് അയാളുടെ രക്തം തിളച്ചു. കടി മൂത്ത ഇളം ചരക്കുകള് എന്നും അയാളുടെ ദൌര്ബല്യമായിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം അങ്ങനെതന്നെ ഇരുന്നശേഷം അയാള് വേഗം വണ്ടി തിരിച്ചു.
വീടിനോട് അടുത്തപ്പോള് അയാള് വേഗത കുറച്ചു. വണ്ടി ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റിയാല് അവനറിയും. അത് വേണ്ട. അയാള് അത് പിന്നിലേക്ക് എടുത്ത് അയല്വീടിന്റെ മതിലിനോട് ചേര്ന്ന് പാര്ക്ക് ചെയ്തിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി. അവിടെ താമസക്കാര് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് പ്രശ്നമില്ല. എല്ലാംകൂടി അമേരിക്കയില് ഒണ്ടാക്കാന് പോയിരിക്കുകയാണ്.