മഞ്ജുഷ :ഹാ…… മ്മ് നിനക്ക് കൊഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലെ ഒരുദിവസം നമ്മൾ അങ്ങോട്ടു വരാം നിന്നെ ഒന്ന് കാണണ്ടേ.
മിഥുൻ :അഹ് അത്രയ്ക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല, അവനെയും വിളിച്ചു ആന്റി വന്നോ കൊഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.
മഞ്ജുഷ :എന്തായാലും നിന്റെ കോഴിത്തരം നിന്നല്ലോ, ദേ ഇവനും ഇപ്പോൾ ഇവിടെ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നുണ്ട്. നന്നായി
മിഥുൻ :അഹ്…
മഞ്ജുഷ :ഹാ പിന്നെ ശെരിയെടാ. പിന്നെ മൈ എന്നും കൂ എന്നും വിളിക്കുമ്പം അപ്പുറത്ത് ആരാണെന്നു കൂടി ശ്രദ്ധിക്കണം കേട്ടോ.
മിഥുന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു ഇടി വെട്ടി, അവൻ പറഞ്ഞ തെറി ഒക്കെ ആന്റി ആണ് കേട്ടത്.
മിഥുൻ :അല്ല സോറി ആന്റി ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും വിളിക്കാറില്ല സങ്കടം കൊണ്ട.
മഞ്ജുഷ :അയ്യേ നീ എന്താ പേടിച്ചോ,ഞാൻ പറഞ്ഞന്നേ ഒള്ളു അല്ലെങ്കിൽ ഈ കുഞ്ഞ് തെറി ഒക്കെ കേട്ട എനിക്ക് എന്നാ തോന്നാനാടാ ചെക്കാ.
മിഥുൻ :ആഹാ ഞാൻ കരുതി ആന്റിക്കു ഫീൽ ആയി കാണും എന്ന്.
മഞ്ജുഷ :അയ്യേ, ഫീൽ അവനോ, ഇതിന്റ അപ്പുറം തെറി ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്, അവസരം കിട്ടിയ വിളിക്കേം ചെയ്യും, അല്ല പിന്നെ.
മിഥുൻ : ആന്റി ആള് കൊള്ളാലോ.
മഞ്ജുഷ :ഹ ഹ…… എന്നാ ശെരിയട മോനെ, ഒരു ദിവസം അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങാം.
അവർ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. മിഥുൻ ഒരു ദീർഘ ശ്വാസം വിട്ടു.
“ആരായിരുന്നടാ ഫോണിൽ “രമ കാര്യം തിരക്കി.
മിഥുൻ :ഓഹ് അഭി ആയിരുന്നു അമ്മേ.
രമ :ഓ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഇവിടെ വരുന്ന ഒരു, മുടി വളർത്തിയ പയ്യനാണോ?
മിഥുൻ :ഹാ അവൻ തന്നെയാ.അവൻ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വരുമായിരുന്നു.
രമ :ഹാ ലേഖ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് (ചിരിച്ചു കൊണ്ട് )
മിഥുൻ :എന്താ അമ്മേ?
രമ :അല്ല നിന്റുടെ അല്ലെ അവന്റെ കൂട്ട്, അപ്പോൾ അങ്ങനെ ആയില്ലെങ്കിലേ അതിശയം ഉള്ളു.
മിഥുൻ :എന്താ അമ്മ പറഞ്ഞേ.
രമ :അല്ലടാ ചില സമയം അവന്റെ നോട്ടം ഒന്നും മുഖത്ത് അല്ല.