ഒരുപാടു വാതിലുകൾ ഇല്ലത്തിനു ഉണ്ട്. എല്ലാ കിടപ്പു മുറിക്കും പുറത്തേക്ക് ഒരു വാതിലും നടുമുറിയിലേക്ക് മറ്റൊരു വാതിലും, കുളിമുറികൾ പുറത്താണ്.
കുട്ടിയെ ഓഫീസിൽ തന്നെ ഉള്ള ഡോര്മിറ്ററിയിൽ ഏല്പിച്ചാണ് അച്ചു ജോലിക്ക് പോകാറ്. കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് സൈറ്റ് വിസിറ്റ് ഒക്കെ ഒഴിവാക്കി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച അച്ചുവിന് കമ്പനിയിൽ നിന്ന് തിരുവന്തപുരം ബ്രാഞ്ചിൽ ഒരു ട്രെയിനിങിന് എത്തണം എന്ന ഓർഡർകിട്ടി..
പാല് കുടിക്കുന്ന കുട്ടി ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞപേക്ഷിച്ചെങ്കിലും അവർ ഡോർമിറ്ററി സൗകര്യവും, കുട്ടിയെ നോക്കാൻ ആയയെയും ഏർപ്പാടാക്കാം എന്ന മറുപടിയാണ് നൽകിയത്.
താൻ കൂടെ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും അച്ചു സമ്മതിച്ചില്ല.
” ലിജോക്ക് കേസ് ഉണ്ട്, പിന്നെ ‘അമ്മ ഇല്ലെങ്കിൽ ഭക്ഷണ രീതികൾ ഒക്കെ തെറ്റും, മാത്രമല്ല തനിക്കും കുട്ടിക്കും മാത്രമേ കമ്പനി അക്കോമഡേഷൻ കിട്ടുള്ളൂ. ‘അമ്മ കാശ് കൊടുത്തു താമസിക്കണം. അതൊന്നും വേണ്ട. ”
അന്ന് ചൊവ്വാഴ്ച, ഉച്ച വരെ കുറെ വീടുകളിൽ കയറി പോളിസിയെ പറ്റി വിശദീകരിച്ചു നടന്നു തളർന്നാണ് വനജ വീട്ടിൽ എത്തിയത്. ലിജോ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആംബുലൻസ് ചേസിംഗ് തന്നെ ആണ് ഇപ്പോഴും പ്രധാന ജോലി. മുകുന്ദനുണ്ണി വക്കീൽ അല്ലറ ചില്ലറ ലോക്കൽ കേസുകൾ പിടിക്കും. ജീവിക്കാനുള്ള വരുമാനം ഒക്കെ കിട്ടുന്നുണ്ട്.
“ഞാൻ ഒന്ന് കുളിക്കട്ടെ, എന്നിട്ടു മോന്ഭ ക്ഷണം വിളമ്പിത്തരാം”
ഇതും പറഞ്ഞു വനജ കുളിക്കാൻ ഉള്ള തോർത്തും മാറ്റി ഉടുക്കാൻ വസ്ത്രങ്ങളുമായി തന്റെ റൂമിന്റെ വാതിൽ വഴി പുറത്തുള്ള ബാത്റൂമിലേക്കു നടന്നു. വാതിൽ കുറ്റി ഇട്ടു വസ്ത്രങ്ങൾ ഓരോന്നായി അഴിച്ചു, തന്റെ പൂറിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും വല്ലാതെ കൊളുത്തിപിടിക്കുന്ന വികാരം അവൾക്കു അനുഭവപെട്ടു. ഇനി ഇത് ശമിപ്പിച്ചില്ലേൽ സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത തലവേദന വരും.
വനജ കട്ടി ഉള്ള തോർത്ത് എടുത്തു ശരീരത്തിൽ ചേർത്ത് കെട്ടി. ചെറുപ്പം മുതലേ ഉള്ള ശീലം ആണ്. താൻ ജനിച്ചു വളര്ന്ന സാഹചര്യത്തിൽ അതവിഭാജ്യം ആയിരുന്നു. എപ്പോഴും ശ്രദ്ധ വേണമായിരുന്നു. ആ ശ്രദ്ധ തന്നെ ആണ് ഒരു സിക്ത് സെൻസ് പോലെ വന്ജക്കു വേറൊരാൾ ആ പരിസരത്തു ഉണ്ടെന്ന തോന്നൽ നൽകിയത്. ബാത്റൂമിലെ വലിയ വെന്റിലേറ്ററിലൂടെ മുകളിലേക്ക് നോക്കിയ വനജ കണ്ടത്, പോസ്റ്റിന്റെ മുകളിൽ ഇരുന്നു തന്റെ ശരീരം നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്ന ലൈൻമാൻ ലോനപ്പനെ ആണ്. വനജ ഉച്ചത്തിൽ അലറി, അത് കേട്ട ലിജോ ഓടി അവിടെ എത്തി.